Jaren geleden kocht Sonja een goudvisje. Ik weet niet of dat voor de gezelligheid was of voor Tom. Onze rode dakhaas heeft namelijk een voorkeur voor vis. Tom eet enkel brokjes met een vissmaak en vis uit blik. Tom drinkt al die jaren ook alleen water uit de kom van de goudvis. In de vis zelf is Tom nooit geïnteresseerd geweest. Dat suffe beestje kwam vaak even naar boven, om naar de lebberende tong van Tom te kijken.
Gisterochtend riep Sonja verschrikt : "De goudvis is weg!" Al snel zag ze hem op de grond liggen. Ze riep om een held die het beestje zou oppakken en dus deed ik dat. Het arme beestje was droog en ....dood. Het lag er blijkbaar al een tijdje. Fenna bleek dus ook niet geïnteresseerd, anders had ze het eerder opgemerkt.
We vroegen ons af, hoe dat gekke beest op de grond terechtgekomen is. Zou ie toch ruzie gemaakt hebben met Tom? Heeft Tom hem toen met een haal uit de kom gemept? Of heeft het beestje zelfmoord gepleegd en is ie á la Willy uit zijn kom gesprongen? Het blijft gissen. Niet getreurd, want er zijn ergere dingen op de wereld. Zoals een arm of een schouder uit de kom.
Sonja heeft de kom geleegd, schoongemaakt en opgeruimd. Met gevolg dat Tom wat vreemd stond te kijken toen ie dorst had. Tom heeft nu een bakje met drinkwater. Zonder vissmaak. Hij heeft er al uit gedronken. Verandering van smaak doet dus ook drinken.