Eerlijk gezegd schrok ik erg van een vrouw in het geel, die om elk wisje wasje een huilbui kreeg. Ik zat zelfs te wachten op het moment waarop ze over de grond zou gaan liggen rollen en schreeuwen. Erg hoor. Het kwam mij over dat ze helemaal niet gewend was te incasseren en altijd haar zin heeft gekregen. Of zit daar iets anders achter? Ze reageerde telkens weer als een kind. Alsof ze in haar ontwikkeling is blijven stilstaan in haar tienertijd. Ik zag ook een stel waarvan hij erg dominant overkomt, terwijl zij juist heel timide is. Van een ander stel wil de man naar Australië emigreren, maar de vrouw niet. Dus beweert de man dat zijn partner zijn geluk in de weg staat. Nou, nou meneer, dat geldt dus ook andersom.Er zijn deelnemers die wat mij betreft maar eerst flink aan zichzelf zouden moeten gaan werken en daarna hun relatie moeten gaan bekijken en pas dan besluiten of ze verder zullen gaan (samen in therapie) of niet.
Wat een toestanden. Nee, ik kijk liever naar Spoorloos. Gelukkig is er Uitzending gemist en de mogelijkheid om een reeds lopende uitzending van begin af te bekijken.