Er zijn soms van die dagen, die anders verlopen dan gedacht, gehoopt en/of verwacht. Zoals vandaag dus.
Het ging in eerste instantie goed. Ik maakte zoals gewoonlijk eerst Fenna's ontbijt klaar. De kleine tuttie is nogal kieskeurig, want een droge bruine boterham eet ze niet, net als droge brokken.
Als pup moesten we haar met de hand voeren, want uit de bak wilde ze niet eten. Niet eerder hebben we zo'n rare hond gehad, maar ja, de vorige kwamen niet uit Friesland.
Haar bruine boterham moet voorzien zijn van wat leverpastei en in kleine blokjes gesneden worden. Zo eet de kleine Luuk niet eens meer zijn boterham, maar Fenna van 8 jaar dus wel. Haar brokken die ze als avondeten krijgt moeten aangelengd worden met wat vlees (honden- of kattenvoer uit blik) waar met warm water een soepje van gemaakt is. Daar roer ik dan haar brokken doorheen. Ze eet dan wel de hele bak leeg.
Na de ochtendwandeling ben ik naar de loods gegaan. Daar ben ik eerst even met de camper bezig geweest, totdat ik een kleine pijpsnijder nodig had. Omdat de werkbus op pad was, heb ik de wachttijd nuttig besteed door een cv ketel te demonteren. Dit keer zat het flink tegen. Ik had zo'n type ketel al eens eerder gedemonteerd, maar hoe? Dat vertelde mijn geheugen mij niet. Ik was zodoende nogal lang bezig met die gekke ketel. Toen ik het verwarmingsdeel eruit had, hoorde ik opeens een vreemd ploppend geluid. Voordat ik wist waar het vandaan kwam gutste er een flinke golf water uit de ketel. Oeps! Ik zette vlug de ketel op een emmer, maar het meeste water lag al op de betonnen vloer. Grrr! Dat werd dus dweilen geblazen, met de kraan dicht (gelukkig).
Inmmiddels was het wat chaotisch geworden op de werkplek. Gelukkig kwam de vakman terug. Ik heb de boel zo goed en kwaad als het ging opgeruimd en ben met de kleine pijpsnijder aan de slag gegaan. Het snijden van een stukje remleiding was zo gebeurd. Helaas ging het bij het draaien van de fel helemaal verkeerd. De leiding scheurde! Ik heb er nog een tijdje stilletjes naar zitten kijken. Met droge ogen hoor. Gelukkig was het al weer 15.00 uur geweest en heb ik de boel maar opgeruimd. Ik had er helemaal geen zin meer in. Op weg naar huis heb ik geen lekke band gekregen. Dat scheelt. En ik ben ook niet aangereden. Thuis gekomen bleek Fenna al uit te zijn geweest. Gelukkig maar, want nu kon ik direct op de bank neerploffen.
Ik hoef nog maar één remleiding aan te sluiten. Nog maar één.