Vanmorgen was ik al vroeg aan de slag. Ik kon zoals gebruikelijk lopend naar mijn werk. Dit keer bij de overbuurman en oma van de overkant. Ik heb me als vrijwilliger aangemeld om de erfafscheiding, een gammel houten hekwerk, te vervangen.
Vorige week heb ik het nieuwe materiaal al besteld bij een bouwmarkt. Als het goed is wordt het deze week afgeleverd. En anders volgende week.
De wachttijd heb ik vanmorgen opgevuld door het oude hekwerk te verwijderen. Ik hoefde niet veel kracht te gebruiken, want het hout was behoorlijk rot. Tegen de standaard schutting was een strook plankjes getimmerd. Het was een allegaartje van brede en smalle plankjes die deels geschroefd en deels gespijkerd waren. Geen gezicht en dus ook maar verwijderd.
Ik heb het afval op de juiste lengte gezaagd, zodat het gemakkelijk in de auto vervoerd kon worden naar de milieustraat. Ik kreeg een pasje mee.In de Milieustraat hier in Dronten wordt bij de ingang het pasje gelezen en de auto gewogen. Ik moet via een microfoon aan de medewerker van de receptie kenbaar maken om wat voor soort afval het gaat. Als ik weer met een lege auto bij de uitgang kom, moet ik weer de pas laten lezen en wordt de auto weer gewogen. Het verschil in gewicht wordt van mijn vrije afvalvoet afgetrokken. Het nieuwe saldo (hoeveel ik nog gratis mag storten) verschijnt op het schermpje. Geen bonnetje, dus opslaan in mijn geheugen. Wat hetzelfde is als een bonnetje gelijk weggooien. De klus was na een kleine drie uur geklaard. De boel is nu klaar voor het plaatsen van een nieuw hekwerk.