Splinterlaan 117, Leiderdorp

Met de Grofsmederij op de achtergrond

De hoekwoning was begin jaren 60 gebouwd in wat voorheen poldergebied was. Ons huis keek uit op de Van der Valk Bouwman weg, met ervoor de baksteenfabriek van Ouderzorg, een Caltex benzinepomp (rechts op de foto onder), de Rijn en het Waardeiland met de Grofsmederij.
De woning was van het type revolutiebouw. Omdat de stadsbus dagelijks door de straat reed, sprongen de scheuren in de muren en trilden de ramen en het servies in de kast. De huizen waren niet geïsoleerd en waren nog voorzien van een heuse schoorsteen. In die tijd begon de periode van het aardgas, maar wij hadden net als veel andere gezinnen nog een kolenkachel in de huiskamer. In het schuurtje achter in de tuin bevond zich direct rechts om de hoek een gemetselde kolenbak. De bak nam een kwart van de ruimte in beslag. Maar lang zou dat niet duren.

braak terrein waar later Kruyt kwam

De buurman begon direct met het ondersteunen van de vloerbalken op de begane grond. De vloer boog hier en daar nogal door.
Mijn pa begon de buitenmuren te isoleren met piepschuimplaatjes. Die werden op hun beurt met schroten afgedekt.
Het toilet bevond zich naast de keuken. De wc deur was recht tegenover die van de huiskamer. Dus van echt rustig zitten was geen sprake. Op de een of andere manier kon je in dat kleinste kamertje ook ruiken wat in de keuken bereid werd. Die mix van geuren leidde soms tot enige verwarring.
Het kale stuk grond voor het huis werd gebruikt voor voetbal. Later werd het vol gebouwd. Daar kwam o.a. het bedrijf van Kruyt, dat later in het nieuws kwam vanwege het asbest zagen. Met de bouw verdween ons uitzicht naar de Rijn. Zodoende zagen we weinig van de verdwijning van de Grofsmederij. Een voordeel was, dat de kozijnen en het wasgoed aan de lijn gevrijwaard bleven van roest-,  schroei- en brandplekken.
Afgezien van de huiskamer, was de rest van de woning onverwarmd. Mijn ouders

Naar school...

kochten elektrische radiatoren, die met olie gevuld waren. Die apparaten vraten energie. De meter tolde zeer energiek rond en droegen bij tot een flinke bonus bij het energiebedrijf.
Later namen we afscheid van de kolenkachel. Er kwam aardgas en een gaskachel. Op zolder kwam er ook een. Een kleiner model. Daarvoor moest de buurman wel eerst even een gat hakken in het schoorsteenkanaal op zolder. Tja, de winning van het aardgas veroorzaakt nu aardbevingen in Groningen. Daar werd toen al door onze groenteman voor gewaarschuwd. Maar volgens de deskundigen van de NAM toentertijd was dat onzin. Weer later werden de woningen gerenoveerd. De renovatie bracht o.a. een cv ketel en mooie gevelbeplating. Geen dubbelglas, dat vond mij pa niet zo nodig. Hij vond het al met al 'een vlag op een strontschuit', want de rest bleef revolutiebouw.