Als ik met mijn nuchter kop het voetbal bekijk, dan valt mij nogal veel zaken op. Velen hebben het over respect en zijn tegen discriminatie. Maar veel spelers en toeschouwers hebben daar lak aan. Als ik alleen de smerige overtredingen zie en de quasi onschuldige reactie na een overtreding of een verontwaardigde richting de scheids, heeft dat niets met respect uit te staan.
Al decennia kennen veel clubs de zogenaamde harde supporterskern, de hooligans. Ze zijn vaak op rottigheid uit. Zowel in als buiten de stadions. Na de ellende in Rome roepen bepaalde clubs opeens dat ze niets met voetbal en/of de club te maken hebben. Flauw hoor, want ze zitten de zondag erop gewoon weer in het stadion. Ik begrijp ook niet dat die zogenaamde supporters met bedekte gezichten daar mogen zijn. Die komen met andere bedoelingen dan het voetbal naar de stadions. Ze worden al decennia als 'speciale supporters' beschouwd. Ze zijn vergelijkbaar met de IS leden. Ze gebruiken hun geloof die voetbal heet als dekmantel.
Er zijn verenigingen die ontoelaatbare zaken graag in de doofpot stoppen. Ook dat heeft niets uit te staan met respect en/of gelijke behandeling.
En dan is er nog matchfixing. Daar doen nauwelijks spelers aan mee. Wel grens- en scheidsrechters, afgaande op de manier van arbitreren. Ze beïnvloeden telkens weer de uitslagen, maar weinigen zeggen daar iets van. Zelfs de extra mensen bij de achterlijn doen vaak alsof ze niets gezien hebben. Onder de arbitrage bevindt zich opvallend veel thuisfluiters. De invoering van technologie om overtredingen en doelpunten te valideren, zal om die reden tegengehouden worden. Anders valt er veel minder te manipuleren.