Ik deed de maatschappelijke begeleiding, wat in mijn beleving als erg zinvol overkwam. De bezigheden op kantoor, toen nog aan het Stadhuisplein, vond ik typisch ambtelijk en dus onnodig.
Ik verwacht dat vreemdelingen en nieuwkomers niet echt in de problemen zullen raken, als ze het na 1 januari 2015 zonder stichting VVNL zullen moeten stellen. De meesten van hen die ik gesproken dan wel geholpen heb, wisten meer van de sociale wetgeving dan ik. Een postzegel kopen of boodschappen doen kunnen ze best zelf wel. En tot slot : Een toeslag aanvragen kan zelfs een ongeletterde Albanees. Dus.... Wat ik wel jammer vond / vind is dat men de negatieve kanten van de hulp en de immigranten structureel verzweeg. Ze weigerden gebruikte goederen, stelde eisen aan hulp, verkopen gekregen goederen, doen soms agressief enz. Ik ging samen met zo'n vluchteling een huurwoning bekijken. Toen we het huis betraden werd die man boos op mij, omdat de woning leeg was! Hij haalde een papiertje uit zijn binnenzak, bekeek het en zei opnieuw dat hij recht had op een gemeubileerd huis. Hij ging er zelfs vanuit dat ik hem bedroog. Maar ja, hij was daarin niet de enige vluchteling die mij beschuldigde. Blijkbaar is datgene wat hen door familie en/of kennissen wordt ingefluisterd de waarheid.