Geef mij maar de schuld!

Er waren werkgevers gedurende mijn loopbaan, die soms in de fout gingen bij het aannemen van nieuw personeel. In de praktijk bleek zo'n iemand veel minder kennis en/of ervaring te hebben dan op het cv stond. Tja, het cv werd vaak misbruikt. Niet alleen door de opsteller zelf. Dat deden veel werkgevers van mij namelijk ook. Ze voegden bepaalde kennis en/of vaardigheden toe, om iemand te kunnen verhuren. Dat de betreffende medewerker dan op z'n tenen moest lopen, was voor hen geen enkel punt.
Soms gebeurde het dat iemand een manual van een bepaalde programmeertaal in zijn handen kreeg gedrukt en in diezelfde week als zeer ervaren programmeur in die taal werd verhuurd. Met alle gevolgen van dien. Zo zag ik een paar keer collega's onder de druk bezwijken. Jammer. Aan de andere kant was het wel zo : je was er zelf bij. Gewoon zo'n opdracht weigeren. Deed ik dus ook. En dus was ik de gebeten hond. Vooral bij de afdeling Verkoop, want die had de klant al e.e.a. toegezegd.
Zelf heb ik een paar keer collega's toegewezen gekregen, wier kennis behoorlijk ontoereikend bleek voor het werk dat gedaan moest worden. In beide gevallen heb ik ze na een weekje teruggestuurd naar kantoor. Wat denk je? Krijg ik op mijn donder! "Weet je hoeveel omzet wij verliezen!", werd dan geschreeuwd. Ik verweerde me door op rustige toon te zeggen, dat niet ik die zogenaamde specialist had aangenomen. De verantwoordelijke, vaak de man van PZ, bleef uiteraard buiten beeld.
Als ik dergelijke collega's op mijn project had laten blijven, dan was het op een drama uitgelopen. Schadeclaims, slechte naam enz. En wie zou dan de schuld krijgen?