Een hond in huis

Een hond aanschaffen is niet niks. Dat geldt overigens voor elk huisdier, hoor. Gelukkig komt er eindelijk een verbod op bepaalde huisdieren. Mensen kunnen zo onverantwoord met dieren omgaan. Gewoon 'omdat het zo leuk is' of om indruk te maken bij anderen : "Zooo, heb jij een ijsbeer thuis?" Dat wilde dieren ook uit het circus worden verbannen vind ik ook een goede zaak.
Onlangs hoorde ik van een buurtgenoot, dat zijn partner graag een hond zou willen. Meneer zelf ziet dat niet zo zitten. Toch is hij op zoek gegaan naar informatie die hem zou kunnen vertellen hoe je een hond zou moeten kiezen. Dat vind ik een goede zaak : eerst je goed laten informeren. Veel mensen gaan op het aandoenlijke van een pup af en kopen hem dan.

Wie lui van aard is moet geen hond aanschaffen. Zo'n beest moet zijn energie geregeld kwijt kunnen. Tenzij je aan aangevreten interieur, geblaf en geren in je huis niet erg vindt. De hond vindt zo'n baas helemaal niets. Er zijn mensen die hun hond dagelijks op het balkon parkeren of in hun tuintje uitlaten. Die hadden beter geen huisdier moeten nemen. Neem dan maar een pluche hond.
Een echte hond gaat gemiddeld drie keer per dag naar buiten. Hij moet opgevoed worden en heeft leiding nodig. Dus als je niet je rug kunt rechten of telkens op de zielige toer gaat, neem dan geen hond maar word lid van de PvdA. Er lopen al genoeg van de vervelende keffertjes rond die anderen lastigvallen. Als zo'n hondje tekeer gaat, hoor ik steevast socialistisch gepraat tegen zo'n beestje : "Ik heb al honderd keer gezegd : hou daar eens een keer mee op!" Een duidelijke commando en/of correctie ontbreekt. Zelfs als ze uithalen naar kinderen krijgen ze een aai over de kop. Hun behandeling heeft veel weg van die van hangjongeren of criminelen.

We laten Fenna tijdens een van de uitlaatmomenten flink rennen. Dat heeft ze nodig, want het is één brok energie. Gisteren hebben we een lange wandeling door het bos gemaakt. Fenna kon daar lekker loslopen. We zien aan haar dat ze volop geniet.
Elk ras heeft zijn specifieke kenmerken. Ik lees vaak over 'gezinshonden'. Ik vind dat geen juiste benaming. Het wekt de indruk alsof zo'n hond kant en klaar geschikt is voor het houden binnen een gezin. En dat is niet zo. Een hond en het gezin moeten beide voorbereid / opgevoed worden. Een hond is dus ook geen speelgoed voor de kids.

Een hond wordt nooit zelfstandig, zoals een kind. Dus de zorg blijft tot aan zijn dood. En erna. Een crematie of graf lijkt mij normaal.
Wij hebben onze vakanties op ons huisdier aangepast. De honden gingen altijd mee en Fenna nu dus ook. Want hoe goed en leuk een hondenpension ook kan zijn, het is de binding tussen hond en baas (van de hond uit gezien) die bepaalt of de hond zo'n verblijf in een pension als plezierig zal ervaren. Of anders gezegd : of de hond wel langere tijd zonder zijn baas kan. Te veel gaat men louter op het pension af. Tot slot moet een hond geregeld verzorgd worden en bij de dierenarts op bezoek voor controle en entingen. Wie goed voor zijn hond zorgt kan jarenlang plezier aan het huisdier beleven. Bijna net zoveel als de hond aan jou.