En toch... Ik hoefde eigenlijk niet eens een Kerstpakket. Een Kerstkaartje of een flesje frisdrank zou best wel leuk geweest zijn. Had mij desnoods een bedrijfspotlood (en dan wel met gummetje natuurlijk!) gegeven, maar zeg daar vooral bij dat mijn aanwezigheid en inzet op prijs wordt gesteld. Opvallend genoeg waren bij (semi) overheidsinstanties de opmerkingen (op voorhand!) steevast hetzelfde : "Met dat uurtarief kan je zelf wel een Kerstpakket betalen, Willem!" Daar had men niet in de smiezen dat het niet om geld gaat, maar om het gebaar. Om de waardering. Maar ach, overheid en waardering.