Op campings moet Fenna aangelijnd zijn. Behalve wanneer ze in de caravan of gesloten voortent is. Omdat we meestal fraai zonnig weer hebben, gooien we de voortent open. Aan de voorzijde ritsen we het tentdoek tot ongeveer de helft los en slaan het dan om. Zo ontstaan een soort muurtje. Fenna hoeft dan niet aan de riem. Ze draagt wel altijd een halsband met de penning met daarop wat info. Zoals haar naam, ons telefoonnummer en de tekst 'Holland' (omdat 'Nederland' te veel letters heeft).😉
Omdat we niet telkens de deur van de voortent willen open- en dichtritsen blijft ie geopend. Met zo'n bekend groen kunststof rekje voor een klimop, sluiten we de deuropening af. Het is wel een noodoplossing. Zo'n rekje weegt bijna niets en valt zodoende vrij gemakkelijk om. Het uit- en inklappen is ook niet bepaald handig te doen. Om die reden besloot ik een ander hekje te maken. Dat moet niet alleen wat steviger, maar ook gemakkelijker te bedienen zijn.
Ik heb het bekende houten traphekje als basis genomen. Daarnaast heb ik twee stalen grondpennen ingezet, die men gebruikt voor schrikdraad. Aan een van de pennen heb ik de scharnierkant bevestigd. Ik heb de hoekijzertjes waarin het hekje draait aan de stalen pen bevestigd door slangklemmetjes te gebruiken. Aan de andere pen heb ik aan de bovenkant op de kunststof dop een boutje gemonteerd. Van het hekje heb ik de originele sluiting, een gekromde pen met veer, verwijderd. Ik gebruik alleen het oog dat overgebleven is. Dat schuif ik over het boutje heen als ik het hekje sluit. Dankzij de driehoekjes onderaan de pennen kan ik het hekje gemakkelijk in de grond zetten / trappen. Zo'n hekje is meer een psychologische grens dan een fysieke. Het groene hekje kan Fenna met gemak verwijderen. Maar dat doet ze dus niet. Dat is voor haar de grens.
