Via de drukte naar de rust

Eigenlijk was het moment van vertrek niet echt gunstig te noemen : vrijdagmiddag. Uit mijn eigen ervaring herinnerde ik me de tijd toen ik in 's-Hertogenbosch werkte. Op de route vanuit Lelystad naar het zuiden, zag ik met name op de snelweg ten zuiden van Utrecht kilometers lange files staan met auto's die op weg waren naar het noorden. Dat was nog voor 07.00 uur in de ochtend. Als ik op de vrijdagen rond 14.00 uur weer naar huis ging, was het richting het zuiden een drukte van belang. Gistermiddag reden wij met de caravan dus naar het zuiden.
We zijn 2x in een file terechtgekomen. Het oponthoud duurde niet echt lang. Komt bij dat ik het zeer lage tempo als een soort van rust ervoer.😀 We werden onderweg ondersteund door een bemoedigende tekst. We zijn via de A27 tot aan Waalwijk gereden. Vandaar hebben we de A58 genomen richting Den Bosch. Na de afslag Drunen genomen te hebben, had ik zelf in gedachte om de hoofdstraat uit te rijden tot aan de rotonde. Daar wilde ik rechtsaf de Duinweg op. Aan het eind ervan ligt de camping. Maar de routeplanner liet ons aan het eind van de afslag afslaan. En dus reden we over smalle polderweggetjes verder. Vlak aangekomen bij onze bestemming nam ik een andere route, omdat een bord aangaf dat het een doodlopende weg zou zijn. Na een paar kilometer zijn we omgedraaid en kwamen we weer bij de doodlopende weg uit. Die zijn we ingeslagen en zie daar : de camping.
Ik ben gewend dat de TomTom in zo'n geval zegt : probeer om te draaien. Maar deze app hield haar mond dicht. En dus reed ik onnodig verder. We staan nu vlak bij het bos en de Drunense Duinen in een oase van rust. Doel van de trip is : familiebezoek. Op één dag heen en terug Dronten Drunen doen, vind ik te vermoeiend. En wat is nou leuker, dan op de fiets te stappen om even een bakkie te gaan doen? Om je daarna terug te kunnen trekken in je eigen hutje.