Het mooie is ook, dat we niet een x tijd van tevoren de stalling hoeven te bellen of te mailen, om de caravan te komen ophalen. Nee, die kunnen we elk moment tevoorschijn trekken. Zoals vanmorgen. Ik heb als eerste de bandenspanning gecontroleerd. Zowel van de sleurhut als die van de Matrix. Met de caravanspiegels op de gewone en een aangehaakt vakantiehuisje op wielen ben ik naar huis gereden.
Daar heb ik wat spullen uit de caravan gehaald, omdat we die niet nodig zullen hebben. Het is niet zoveel, maar alle gewicht telt. Dit keer gaan we een paar dagen. Totdat het weer minder wordt. Zo doen we dat dus.
Omdat we nu een kleinere en lichtere voortent hebben en we maar een lang weekend eropuit gaan, gebruiken we geen dakkoffer. De tent en de bagage gaan in de auto. De bagage zijn steevast vier tassen. Elk van ons een tas. Dus ook Fenna en een speciale tas voor het eten. Ze staan tussen de achterbank en de stoelen op de grond. Een speciaal hondenkleed bedekt de achterbank inclusief de rugleuning en wordt over de bagage heen geslagen. Daarop liggen de kussens uit Fenna's mand. Zo heeft de Friezin een mooie plek voor haar zelf.
Dit keer zakken we weer af naar het zuiden, waar het leven goed is. Tenminste dat zongen lang geleden.