Bridge over troubled water

Mijn grote broer had ook veel lp's van Simon and Garfunkel. Ook deze, die hij begin jaren 70 kocht en waar de titelsong in zwarte groeven vastgelegd was : Bridge over troubled water. Weer zo'n prachtig nummer.

Het geeft te denken

Hij was zo gezond als een vis. Hij kende geen ziektedagen. Na een vaccinatie ging de jongeman een paar dagen later letterlijk tegen de vlakte. Hij dacht dat ie zou sterven. Maar na een aantal dagen herstelde hij. Hij heeft geluk, want er zijn helaas ook jonge mensen na vaccinatie overleden.
Als dit soort situaties zich voordoen, dan spreek ik van een onveilig medicijn. Ik luister liever naar een immunoloog / vaccinatiedeskundige Theo Schetters, dan naar een gesjeesde schoolmeester De Jonge, die wegens gebrek aan deskundigheid populair probeert te zijn. Ik weet het, De Jonge wordt geadviseerd door deskundigen. Maar die eten net als De Jonge uit dezelfde ruif. Schetters vindt het vaccineren van gezonde mensen een onverantwoord initiatief.

Ik hoorde mezelf

In de jaren 70 volgde ik voor de eerste keer een cursus communicatieve en sociale vaardigheden. Hij had te maken met mijn functie als systeemontwerper. Ik moest mensen op een goede manier kunnen interviewen en met ze omgaan.
Het was de eerste keer wel schrikken toen ik de opgenomen beelden zag van mijn opdrachten. Maar ach, het was in een besloten kring en we zaten daar om te leren. Dat moment van voor de spiegel gezet worden, komt soms bij me op. Meestal als mensen in mijn oren vreemde dingen zeggen. Dan denk ik : "Hoor je wel wat je zelf zegt?" Zo hoorde ik een moeder met twee jonge kinderen zeggen dat ze recht heeft op twee vrije dagen in de week. "Okeeeeeee...", dacht ik toen. Met er achteraan de gedachte dat ze beter geen kinderen had kunnen nemen. Want de tijd die restte besteedde ze grotendeels ook al aan haarzelf.
In een ander geval hoorde ik een ouder klagen : "Die peuters van mij luisteren voor geen meter!" Of (over een puber in overtreding) : "Ik zeg er maar niets van, anders is het huis te klein."
Een moeder vroed advies. Haar tienerdochter wilde alleen haar best doen op school, als haar zakgeld verdubbeld werd. Vraag van moeder : "Denk je dat ze zich aan haar woord zal houden?"

Broeikaseffect

De enorme voorruit van de bus leidt ertoe, dat het in de bus snel warm wordt zodra de zon gaat schijnen. Vanwege de weersverwachting heb ik maar het scherm erop gedaan. Afgezien van deze maatregel zet ik 's morgens de luikjes en een portierraam ook open. Dan kan de bus luchten.
Alleen al zo'n scherm op de voorruit scheel enorm. Voorheen kwam er ook veel warmte van het dak af. Het is van binnen slecht geïsoleerd. Ik had geen zin om het plafond eruit te schroeven. Het is ook nog bekleed, wat het vinden van de schroeven lastig maakt. Ik heb daarom aan de buitenkant een isolatielaag aangebracht en daarop een dunne trespa plaat gemonteerd. Er waren al gaten met bouten aanwezig, omdat de vorige eigenaar zonnepanelen op de bus had geplaatst. En weer verwijderd. Die plaat met isolatie scheelt een jas. Zomers geen last van warmte van het plafond en 's winters aanzienlijk minder last van kou.

1+1 = 3

Vraag : Als kinderen nauwelijks last hebben van het coronavirus en kinderen net als gevaccineerde volwassenen toch besmet kunnen raken en anderen kunnen besmetten, waarom wil men dan kinderen vaccineren? Antwoord van het RIVM : omdat het dan in de winter misschien (statistisch) beter zal gaan.
Volgens mij en anderen louter bedoeld om het overschot aan vaccins weg te werken. Van de ruim 1.000 geteste gezonde kinderen kreeg ruim 80% ernstige klachten van de bijwerkingen. 

Het is prachtig weer met een lekkere temperatuur. Al is het 's morgens nog wel wat frisjes. Ik ben al wat bruiner geworden. Mooi weer om met de bus op stap te gaan. Maar een zieke houdt ons thuis. Tom volgt een kuur en moet deze week weer terug naar de dierenarts voor controle. Om die reden blijven we thuis. Jammer? Nee hoor, ook dat kan gebeuren wanneer je huisdieren hebt. We laten de zorg voor Tom niet aan anderen over. We gaan Tom ook niet aan een boom vastbinden, omdat wij per se weg willen. Wat huisdieren aangaat zijn wij er ook in voor- en tegenspoed. Het gaat met Tom geleidelijk aan beter. Hij is bijna 2 kilo afgevallen. Gelukkig heeft ie erg veel trek en is blijkbaar de opgelopen schade aan het herstellen. Tom wordt goed verzorgd, dankzij een in huis verpleegster die dag en nacht aanwezig is. Ze slaapt bij mij in bed. 
Nu men het voornemen heeft de maatschappij weer open te doen, zullen de corona-hondjes, de asielen en boswachters dat wel gaan merken. Een mooie gelegenheid om de eigenaren flink in de beurs te laten tasten.

Dubbelop

Heb ik toch mooi weer op tijd mijn album afgerond. Op tijd, vanwege het mooie weer en.... ik kreeg extra korting aangeboden als ik vandaag of uiterlijk morgen een album zou bestellen. Dubbelop dus.
Vanmiddag heb ik de hangmat uit de camper getrokken. hij ligt al een tijdje werkloos in de bus. Vorig jaar hadden we weliswaar mooi weer, maar geen stevige boom of paal om de mat op te hangen. Ik kan een kant van de mat aan een scharnier van het achterportier bevestigen. Voor de andere kant is een boom of paal nodig. Er zijn ook frames, maar daar beginnen we niet aan.
Ik heb de mat in de tuin opgehangen. Een kant aan een scharnier van de schuurdeur, de andere kant aan een paal van de omheining. Toen erin geklommen was, lag ik lekker in de zon te wiegen. Gek hoor, overdag niets doen. Niets voor mij. De hangmat is voor Sonja. Dan kan ze lekker lui liggend lezen. En als er gekookt moet worden, hoef ik alleen maar een duwtje tegen die mat te geven. En haar helpen op te staan natuurlijk, want ik blijf een heer.

Bijgelovig?

Het theezakje vroeg mij laatst of ik bijgelovig ben. Uit mijn jeugd heb ik wel een paar van situaties meegekregen, die te maken hadden met het bijgeloof van mijn moeder. Ze reageerde nogal heftig en dat heeft blijkbaar indruk gemaakt bij mij. Als die situaties zich weer voordoen, dan hoor ik haar angstig roepen. Zoals schoenen op tafel plaatsen. Volgens mijn moeder zou er dan armoede komen. Iets op voorhand vieren is ook geen goede zaak. Dan schijn je onheil over jezelf of anderen af te roepen. Dus is het beter je verjaardag later dan eerder te vieren. Zelf heb ik geen zaken bedacht of verzonnen die te maken hebben met bijgeloof. Een zwarte kat of onder een ladder doorlopen deert mij niet. Evenmin een klavertje vier of het getal 13. Hoewel ik vaak op een vrijdag iets vervelends heb meegemaakt, is die dag en zelfs vrijdag de 13e geen bijzondere voor mij. Aan de andere kant plaats ik geen schoenen op tafel en daag ik de duivel niet uit (zoals mijn moeder dat noemde). Mij hoor je dus nooit zeggen, dat ik nog nooit in een ziekenhuis gelegen heb. Even afkloppen, maar. Per saldo vind ik niet dat ik bijgelovig ben. Daar ben ik te nuchter voor.

Tüchel kan niet meer kapot

Chelsea heeft en Champions League gewonnen. Het voetbalteam van de Duitse trainer Thomas Tüchel versloeg het sterker geachte Man. City van Pep Guardiola. De Duitser heeft wat Duitse spelers naar Chelsea gehaald, die beiden (Haverts en Werner) een flinke versterking vormen.
Tüchel is de derde Duitse trainer die dit jaar een cup wint op Europees niveau. Zijn Guardiola's dagen bij Man. City nu geteld?
In onze eigen competitie zie ik bekende oud-voetballers als trainer veel minder presteren. Wat dat betreft heb ik meer oog en respect voor trainers als Wim Jonk en andere, die onderaan de ladder beginnen. Ik bedoel, onze voormalige topvoetballers (Gullit, Van Basten, Cocu, Rijkaard enz.) zijn niet bepaald toptrainers geworden. Koeman zal het bij Barcelona ook niet lang volhouden. Onder Frank de Boer zal Oranje geen topprestatie neerzetten. 

Omringd door Ufo's

Het Amerikaans vliegdekschip USS Omaha werd in 15 juli 2019 uren lang bespied door Ufo's. Het nieuws is gisteren vrijgegeven door het Pentagon. Er zijn beelden vrijgegeven. In veel gevallen zijn het militaire installaties die bezoek krijgen van ongeïdentificeerde vliegende objecten. Zouden aliens de Amerikaanse buitenlandse politiek zat zijn?

Agressieve democratieën

In Syrië heeft Assad de vierkiezingen ruimschoots gewonnen. Blijkbaar is de bevolking daar tevreden met hem. Toch werd er veel inspanning verricht om zijn regime omver te werpen. Assad moest plaatsmaken voor de democratie. Het Syrische volk wil dat dus blijkbaar niet. In Wit-Rusland is een soortgelijke situatie. De meerderheid is pro-Rusland, terwijl een kleine groep liever aansluiting ziet bij de EU. Die kleine groep wordt door westerse landen gesteund alsof het een meerderheid betreft, die onderdrukt wordt. Nu probeert men net als in Oekraïne een gekozen regering ten val te brengen. Bedoeld om de EU en de NAVO verder uit te breiden. Intussen wijst men telkens weer naar Rusland als bedreiging.
Onze democratie neigt ook sterk naar dictatuur, vanwege het Rutte-regime van de afgelopen jaren. De Tweede Kamer schapen werden maar al te vaak in de luren gelegd en gepasseerd. Uitspraken van rechters worden genegeerd. Rutte wil graag de criticus uit Wit-Rusland ontvangen. Maar in klokkenluiders als Assange en Snowden is hij niet geïnteresseerd.

Trash thinking

De gemeente wil maatregelen treffen om de afvalstroom te controleren en gericht op te treden tegen overtreders. De controle wil men digitaal (chips en pasjes) uitvoeren. De ideeën gaan zover, dat ze leiden tot over de schouders van de burgers meekijken, om te zien wat zij met hun afval doen. Tenminste, zolang ze daar een pas, een kliko en/of de ondergrondse container bij gebruiken. De ondergrondse containers wil men wat het aantal keren van gebruik beperken tot hooguit 2x per dag. Het dumpen en afvaltoerisme als nadelen van hun ideeën blijven wel buiten beeld, terwijl de kans zeer groot is dat die twee stromen zullen gaan groeien. Er is sprake van een beperkte scope wat de aanpak betreft. Jammer.
Zelf begrijp ik de achterliggende gedachte, maar de ideeën leiden wel tot een big brother is watching you effect. Daar zijn veel mensen niet blij mee. Men kan beter de heffing enkel via de belasting regelen. Inclusief die van de Milieustraat. Zo'n manier tast niet de persoonlijke leefsfeer aan en laat mensen meer vrij in hun doen en laten. Mensen moeten hoe dan ook hun afval kwijt kunnen. Leuker lijkt me om dankzij de chip begroet te worden als ik met de pas een containerklep open met : "Goede morgen Willem! Gefeliciteerd met je verjaardag. Gooi er maar in!"
Kijk, zo kan het dus ook. Da's toch veel leuker dan bespioneerd worden.

Materialistisch

Een collega van mij beklaagde zich geregeld over haar werk en haar privé situatie. In eerste instantie hield ik me beperkt tot een luisterend oor en wat hummen ten teken dat ik luisterde en haar misschien gelijk gaf.
Ze was blij dat ze in mijn projectgroep mocht werken, want het werk dat ze gewoonlijk deed vond ze te eenvoudig. Ze had ook moeite met haar leidinggevende. Afgezien daarvan vond ze ook dat haar man moest studeren. Hij was immers 'maar' automonteur. Hun beide dochters (onder de 12 jaar) waren lid van clubs (tennis, hockey) en zaten op muziekles (viool en piano), want dat vond ze erg belangrijk. Toen ik later een keer bij haar / hen thuiskwam zag ik dat ze in een prachtige bungalow met een dito interieur woonden. Ze vertelde daarover, dat hun woning hypotheekvrij was en dat ze zodoende een flinke appel voor de dorst hadden.
Toen op een dag weer een opmerking maakte over haar situatie, voelde ik me geroepen daarop te reageren. Ik zei haar, dat als ik in zo'n situatie als zij zou verkeren, ik een leuk baantje gezocht zou hebben. Desnoods tegen minimumloon, maar met maximumplezier. Mijn partner mocht dan ook gewoon doen wat ze leuk vindt en onze kids dus ook. Niets van moeten, maar veel van genieten. Ze vond het maar een rare gedachte. Blijkbaar was ze te stevig verbonden aan haar spullen en geld en datgene wat haar omgeving van hen vonden.

Druk dagje

Vanwege de verjaardag hebben we gisteren doorlopend bezoek gekend. We zijn niet zo benauwd, dat we ons aan de twee bezoekers houden, hoor. Ieder zijn/haar verantwoordelijkheid, we zijn daar volwassen genoeg voor. Komt bij dat wij en onze gasten (blijkbaar) zich niet bang hebben laten maken door meneer Rutte c.s. Tussendoor zijn we ok nog bij Luuk op verjaarsvisite geweest. Ook daar was het net zo gezellig.

Met Tom gaat het wat beter. Hij eet keurig zijn visbrokjes met zijn medicijnen (antibiotica en pijnstiller) en ook het eten wat hij daarna krijgt gaat op. Hij knapt merkbaar op. Tom is wat actiever, gaat weer naar buiten en vanmorgen was ie weer met zijn dagelijkse wasbeurt bezig.

Twee jarigen

Vandaag vieren zowel Sonja als kleinzoon Luuk hun verjaardag. Dubbel feest dus. Vier jaar geleden werd oma op haar verjaardag verrast met nog een kleinzoon. Wat een cadeau!
Vanwege een bijzondere leeftijd (nog zonder AOW) heb ik de vlag maar uitgehangen.

Tom

Tom ging tegen 5 uur gistermiddag op transport. In zijn roze tas. Sonja bracht hem naar de dierenarts. Tom schreeuwde luidkeels op de achterbank. Misschien riep ie wel : "Ik wil niet terug naar Zeewolde!!" Je weet maar nooit hoe een kater een trauma verwerkt. De dierenarts heeft Tom in de bek gekeken. Tom is geen paard, maar hij is wel (weg)gegeven. De arts heeft gezien dat Toms bek blaartjes heeft en dat zijn tong wat beschadigd is. Hij wist niet wat of hoe dat gekomen is. Toen kreeg Tom een thermometer in zijn andere opening gedrukt. Tom jammerde als een gecastreerde kater. De temperatuur van Tom was oké. Misschien krijgt nog een blaartje. Van de pijnlijke penetratie aan het andere eind van zijn lijfje. De dierenarts wist wel dat Tom twee medicijnen nodig heeft. "Of hij herstelt of het wordt ernstiger met weinig hoop", zei de arts. Knap hoor, net de weerman : "Het wordt mooi weer en anders niet." Samen met de controle moest €70 gepind worden.
Onderweg naar huis ging Tom als een gek tekeer. Hij wilde uit zijn transporttas ontsnappen. Ik denk dat hij toen pas de kleur van dat mietjes ding in de gaten had. Weer thuis had Tom niet eens in de gaten dat ie terug in zijn vertrouwde omgeving was. Toen het roze ding open ging bleef ie wat benauwd zitten. Fenna ging als een gek zoeken in de gang en zelfs op zolder. Ze ruikt altijd wanneer Tom zich druk gemaakt heeft. Omdat Sonja door de gang gelopen was, dacht Fenna dat Tom in verboden gebied verbleef.
Sonja heeft Tom heel tactisch zijn medicijnen gegeven. Het eerste middel gemengd door wat weinig voer. Tom vrat het allemaal op. Daarna weer een beetje met het andere medicijn. Weer vrat Tom het op. Pas toen kreeg Tom zijn gewone hap. Met het verstrijken van de tijd knapte hij wat op. Dankzij de pijnstiller. Dus het gaat goed zo. Volgende week weer terug voor controle. Wel wat weinig tijd om € 70 te sparen. Maar ja, het gaat om Toms gezondheid.

Grote vervuilers

 Al ben ik niet altijd blij met ze, activisten zijn helaas nodig. Blij ben ik niet vanwege de soms drammerige en zelfs agressieve manier van optreden. Maar veel zaken waar ze voor vechten zijn terecht. Zoals o.a. die tegen de grote CO2 vervuilers. Die vervuilers krijgen van de overheid heel erg veel vrijheden vergeleken met andere vervuilers zoals ik.
Dat het fokken van nertsen gestopt is, is ook een zeer goede zaak. Al was ik het ook niet altijd eens met de manier van protesteren tegen deze bedrijfstak en andere. Zoals ik al vaker zeg, luister ik eerst naar wat er gezegd wordt en niet door wie. Dat gebeurt helaas niet op regeringsniveau. Daar worden anders denkenden uitgesloten. De terreur van één mening. Of wel dictatuur.
Als ik lees hoe veel de scheep- en luchtvaart vervuilt, dan ervaar ik een zware vorm van discriminatie ten aanzien van burgers. Zo mogen biomassacentrales wel de lucht vervuilen en ontbossen, maar een open haard aansteken is een slechte zaak.
En dus mag Schiphol wel uitbreiden, maar vliegen is een slechte zaak. Grote zeeschepen vormen geen probleem, auto's met een oude dieselmotor wel. Het is nogal onsamenhangend en zodoende onlogisch en discriminerend. Net zoals het vluchtelingen - en asielbeleid : zij wel, wij niet. Dat is niet de manier om een groot draagvlak te creëren.

Het zoveelste album

Arme Tom. Vanmiddag gaat ie tegen vijf uur naar de dierenarts. Sonja heeft een transporttas geleend. Een roze!! Ik heb hem Tom voorzichtig laten zien. Nou, de blik van Tom sprak boekdelen. Hij dook direct weer weg. Tom mag dan weliswaar geholpen zijn, maar Tom blijft wel een kereltje.
Op dit moment ben ik bezig met het album waarin ik de periode beschrijf van mei 1964 tot 1976. In die tijd woonden wij beiden aan de Splinterlaan in ons geboortedorp, Leiderdorp. Het was een leuke, maar soms ook wel tumultueuze tijd. Veel ups en wat downs. En een foto's! Ik had in die tijd een spiegelreflex camera gekocht. Nou, dan weet je het wel.

Boeven in je telefoon

Deze week kreeg Sonja een paar keer een berichtje, dat meldde dat er een pakketje onderweg was. Ze moest even op de bijgaande link klikken. Haar gezond verstand zei, dat ze niets besteld heeft. Dat verstand zag ook dat het ogenschijnlijk Nederlands taalgebruik alles behalve fatsoenlijk Nederlands was. Dus heeft ze de berichten genegeerd.
Ondanks zo'n benadering (gezond verstand) schijnen toch erg veel mensen in de truc van de internetboeven te trappen. Met gevolg dat hun bankrekeningen geplunderd werden. Sommige mensen leren het nooit. Jammer.
De laatste tijd worden we ook vanuit Duitsland gebeld. Dat zien we aan het landnummer. We nemen dan ook niet op. Voor je het weet zitten er mensen dagen lang via onze verbinding naar Azië of Afrika te bellen. Als het dringend is, spreken ze vast wel even een berichtje in. Desnoods auf Deutsch. Maar dat gebeurt niet.

Het lampje brandde weer

Zoals bekend puzzel ik graag. Vanmorgen heb ik de laatste van een serie van 86 Zweedse puzzels gemaakt. Ze zitten in een boekwerkje. Bladerend door de opgeloste puzzels, herken ik de mindere dagen. De momenten waarop mijn brein niet zo goed werkte. Dat zie ik aan het aantal correcties. Toen ik vanmorgen met de laatste puzzel bezig was, werd plots een andere opgelost. Dat was die van de onvindbare handleiding van de aggregaat. Ik zag die opeens in mijn hoofd op een plankje in de schuur liggen. Dat overkomt mij vaker. Ook als ik niet iets zoek, maar in andere situaties. Dan gaat plots dat lampje weer branden. Raar, maar waar.
Ik ben gelijk naar het schuurtje gegaan. En ja hoor : daar lag ie!

Tom is ziek

Sinds een paar dagen kwijlt Tom. Zijn kin oogt vies. Die was voor een kat redelijk wit, maar nu is ie bruinig van kleur. Alsof Tom zijn bek vergeet af te vegen. Helaas laat Tom zich niet gemakkelijk onderzoeken. We kijken het nog even aan. Als er geen verbetering komt gaat ie naar de dierenarts. Misschien heeft ie last van zijn gebit.
Tom is niet vervelend en doet ook niet zielig. Hij eet en drinkt nog wel. Sinds de aandoening komt ie veel vaker en langer op schoot liggen. Hij ligt nu meer opgerold. Voorheen lag Tom uitgerekt te slapen. Zijn vacht is minder glad. Ja, Tom is wat ziek. Hij gaat ook minder naar buiten. Sonja heeft de kattenbak maar weer geactiveerd.

Mijn voorlopige conclusies

In het grote Amerika worden de Covid-19 berichten uit de 16 dwarsliggende staten (geen mondkapjes, geen lock down enz.) buiten het nieuws gehouden. Dat is, omdat de gevolgen in die staten voor wat betreft besmettingen en doden meevallen ten opzichte van de rest. Openlijk nieuws hierover zou het coronabeleid ondermijnen.
Tot nu toe kan ik voor mezelf voorlopig resumerend stellen, dat :

* het coronavirus een gefabriceerd virus is;
* het virus in november 2019 uit een laboratorium in Wuhan ontsnapt is;
* het virus met o.a. Amerikaanse financiering door China ontwikkeld is;
* de Amerikaanse dollars via het NIH (Amerikaans RIVM) verstrekt zijn;
* vaccins mensen slechts zeer tijdelijk 'beschermen';
* gevaccineerden (2x) toch weer besmet kunnen raken en ziek kunnen       worden. Het laatste vaak minder erg;
* gevaccineerden anderen kunnen besmetten;
* er flink gegoocheld wordt met cijfers omtrent besmettingen en doden,
   door ondeugdelijk PCR test, alles onder de noemer Corona te
   plaatsen (er wordt na overlijden geen sectie verricht en gewone griep
   bestaat blijkbaar niet);
* het overgrote deel van de slachtoffers ouderen zijn, die overleden zijn
   vanwege een reeds aanwezige ziekte en/of lagere weerstand.

Dit is wat mijn voorlopige conclusies zijn na bijna 1,5 jaar speuren op het www. Ze vormen voor mij de reden, waarom de WHO zich zo 'vreemd' gedraagt, waarom de politiek mensen bang maakt (= gebrek aan deskundigheid), waarom dr. Fauci (vriend van o.a. B. Gates) onder vuur ligt, waarom de hele corona-aanpak een politieke en commerciële is waar de gezondheid van de mens niet van primair belang is. En de media? Die zijn al langer geleden gekocht.
Schoolmeester De Jonge geeft een gratis prik weg wie zich één keer heeft laten vaccineren. In andere landen krijg je een gratis lot om mee te dingen naar een geldprijs uit een (farmaceutische?) loterij. Voorlopig geen zegeltjes dus om een gratis weekendje Roompot te plakken.

Goed opgeborgen

Nou, nou. Gisteren heb ik me suf gezocht naar een handleiding en twee sleuteltjes. Ze horen bij een aggregaat. Ik vond het een goede zaak ze beide gescheiden te bewaren. Zo'n aggregaat / generator zie ik niet snel over het hoofd. Maar de sleuteltjes met de handleiding dus wel. Voor zover ik weet zitten ze in een doorzichtig mapje. Maar dat ligt niet op de voor ons gebruikelijke plaatsen. Zoals bij de andere sleutels en/of handleidingen van andere apparatuur hier in huis. Het ligt ook niet in de bus.
Ik heb er niet wakker van gelegen, hoor. Door dat soort onbenulligheden laat ik niet mijn nachtrust verpesten. Ja, ook ik word oud.
Mocht ik het mapje echt niet meer terugvinden, dan is er nog geen man over boord. Dan verwijder ik het contact. De handleiding zal ook wel ergens op het www staan.

Slimme Zwitsers

Zwitserland heeft het zeven jaar geleden gestarte overleg met de EU over een eventuele toetreding afgebroken. De Zwitsers willen hun soevereiniteit behouden(!), niet overstroomd worden met zogenaamde vluchtelingen en goedkope gastarbeiders en willen hun eigen cultuur behouden.
Die Zwitsers hebben de EU en haar beleid dus goed begrepen. We moeten meer van die ouderwetse Zwitserse Geska strooikaas eten. Op een witte boterham besmeerd met roomboter van eigen bodem!

Tweemaal ingeënt en toch...

weer besmet met het coronavirus. En zelfs overleden. Er wordt hier geen aandacht aan besteed, maar in Duitsland is in een aantal verzorgingstehuizen (Zirndorf,  Spenge, Heidenheim en Stuttgart) het coronavirus weer opgedoken. Ook in tehuizen waarin alle bewoners 2x ingeënt zijn. Ze werden weliswaar minder ernstig ziek, maar de voorvallen geven aan dat besmetting en overdracht niet gehinderd worden door vaccins.
Ook in Duitsland worden deze berichten door de main stream media verzwegen. Logisch, want ze ondermijnen het vaccinatiebeleid en de inkomsten van de farmaceuten. Het AstraZeneca concern ligt onder zwaar vuur vanwege een aantal claims. Ook de EU zelf heeft bonje met de farmaceut. Ik blijf nog steeds langs de lijn naar de gekte kijken en afwachten. En voorzichtig blijven.

Met een andere betekenis

Na traumatische gebeurtenissen hebben de teksten van veel liedjes voor mij een heel andere betekenis gekregen. Ook al zijn ze niet zo bedoeld. Hoe dan ook, ik heb zelf niet alleen veel vreugde maar ook troost gevonden in liedjes. Misschien komt het ook, omdat ik altijd naar de tekst geluisterd heb. Zoals dit nummer van Skeeter Davis. Vanwege de vraag waarom alles en bijna iedereen gewoon doet, terwijl er iets ergs gebeurd is. Mijn eigen wereld stond stil, de rest draaide gewoon door. Een onwerkelijk gevoel.

Ik ben een prutser

Al is het zo dat ik graag veel klussen zelf doe, wil dat niet zeggen dat ik er goed in ben. Ik ben nu eenmaal geen vakman op het gebied van klussen, maar nog steeds een prutser. Een amateurtje, een kantoorpik die wat trucjes afgekeken of geleerd heeft. En met de mentaliteit van 'niet geschoten is altijd mis' aan de slag gaat.
Ondanks mijn gepruts, zie ik soms om me heen veel erger gepruts. Al is het

resultaat wel wat men voor ogen had. Zoals een paal onder een afdak vastzetten of weer rechtop zetten. Of een rotte paal op hoogte brengen. Het werkt allemaal, al vraag me me wel af : voor hoelang? Die ontwikkelingsfase van mijn gepruts ligt achter mij. Ik doe het liever in één keer goed. Maar ook dat lukt niet altijd. Dan kan het zelfs

zijn, dat ik meer geld kwijt ben, dan wanneer ik het een vakman had laten doen. Ach ja, zo gaat dat.
Maar een lekkende cv repareren met wat verpakkingstape en een emmer, nee dat heb ik niet eerder gedaan.

Geen vaatwasser

Als de poes van huis is, gaat deze kater aan de slag. Zij helpt een van de kinderen en ik blijf thuis en doe wat huishoudelijk werk. Zo gaat dat bij ons. Soms hoor ik andere geluiden. Partners die klagen over hun man, omdat ie zoveel werkt. In plaats van hem te helpen en de vrijgekomen tijd samen door te brengen, klagen ze. Maar wel lekker shoppen van het door hem verdiende geld. Dat ikke-gevoel is zo erg geworden, dat ik gisteren zelfs een docente hoorde zeggen : "Ik en de directeur vinden, dat....". Die uitspraak deed ik soms op werk ook. Maar dan was ie humoristisch bedoeld. Tegenwoordig gaat het vuil dus voor de bezem.
Ik ben begonnen met de vaat. We hebben dus geen vaatwasser. Toen die apparaten op de markt verschenen, hebben wij het handmatige vaatproces vergeleken met die van een vaatwasser. Het wassen in zo'n machine mag dan automatisch gebeuren, het laden en uitladen blijft. Komt bij dat veel vaat na de schoonmaak nog nat is. Je weet wel, de onderkant van kopjes en schalen, die op hun kop staan. Dus je moet toch met een doek drogen. Vaak zouten mensen hun vaat op. Dan zijn ze nog meer tijd kwijt met een machine, dan wanneer je het met de hand zou doen. Nee, gewoon in een teiltje. Onderwijl kletsen we met elkaar.
Zodra Fenna hoort dat ik de stofzuiger pak, komt ze erop af. Ze wil dan dat ik met een tennisbal hockey met haar speel. Na het zuigen komt het dweilen van de laminaat vloer. Vooral nu het geregeld nat is buiten, staan Fenna's pootafdrukken op de vloer. Ondanks het afdrogen. Als ik onder een bepaalde hoek richting het daglicht van het raam in de woonkamer of die van de achterdeur kijk, dan kan ik zien hoe schoon de vloer is. Helaas kijk ik ook zo wanneer ik ergens op bezoek ben. En tja, dan is het soms schrikken : "O wat erg!" En toch, ieder zijn/haar ding.
Al alles gedaan is, smeer ik de rvs wasbak nog even in met een ontkalker. Als ik hem later schoonspoel, glimt ie weer als een tiet (zei mijn pa soms).
Geen vaatwasser dus, gewoon in een teiltje.

Prachtwijken

Zo werden de achterstandswijken genoemd door de PvdA. Die partij heeft een aantal wijken laten opknappen. Zoals toen al gezegd werd (wappies?) is die partij alleen de mensen die er wonen vergeten. Van buiten blink, van binnen.... Je kunt armen en aso's wel in een mooi huis plaatsen, maar dat maakt ze niet rijker en socialer. En dus verpaupert de boel weer.
Ik vind het ook geen goed idee, om bepaalde bevolkingsgroepen met een andere culturele achtergrond samen in een wijk te laten wonen. Zoiets staat haaks op het streven mensen te laten integreren.
Iets anders. Een hondencursus volgen is best wel zinvol. Jammer dat er vaak de verkeerde hondenbezitters komen. Ik bedoel de groep mensen, die serieus met hun hond willen omgaan. Eigenlijk zou de rest gedwongen moeten worden tot een cursus. Soms zagen we mensen op de cursus, die beter geen hond hadden moeten nemen. Ze rennen achter de pup aan en zijn niet in staat de hond te instrueren en te leiden. Slechts één keer hebben we gezien dat een instructeur daarover een openhartig gesprek had met zo'n iemand. Voorkomen is beter dan gebeten worden.
Even de Oceaan over. In Amerika worden af en toe Aziaten mishandeld, vanwege de uitbraak van het coronavirus. Het is natuurlijk erg zuur / schrijnend te weten, dat het Amerikaanse NIH (nationaal instituut voor de gezondheid met dr Fauci als hoofd) het Wuhan laboratorium mede heeft gefinancierd om aan het coronavirus te werken. Het virus is in november 2019 uit het lab 'ontsnapt' (zeiden wappies begin 2020 ook al). Vandaar de wereldwijde paniek. Dus geen 'Bat out of hell' (Meatloaf) , maar geknoei met een virus. Het wachten is op de echte waarheid in plaats van de politieke. Laten we wel zijn : waarom willen landen als China en de VS zo'n virus ontwikkelen??
Ondanks de vele discussies tussen China en Amerika hebben beide landen veel geld in elkaar geïnvesteerd.

L.A. Montagnier

 Luc Antoine Montagnier is een Franse viroloog en Nobelprijswinnaar. Hij en een andere viroloog worden beschouwd als de ontdekkers van het aids veroorzakende hiv-virus. Hiervoor ontvingen ze beiden de Nobelprijs voor Fysologie of Geneeskunde 2008. 25 jaar eerder stond Montagnier aan het hoofd van de werkgroep die als eerste ter wereld dit virus isoleerde. 
Montagnier is er van overtuigd, dat de Covid-pandemie werd veroorzaakt door mensen in een laboratorium*). Volgens Montagnier wordt dit aangegeven door de onnatuurlijke aanwezigheid van hiv-elementen en malariakiemen in het genoom van het nieuwe coronavirus SARS-CoV-2. Volgens Montagnier heeft zich een bedrijfsongeval voorgedaan in het Wuhan National Biosafety Laboratory, dat zich sinds de jaren 2000 in coronavirussen heeft gespecialiseerd.
Montagnier gaat in zijn opmerkingen nog een stap verder: de nieuwe zogenaamde mutaties, de verschillende varianten van het SARS-CoV-2-virus, zijn ook niet van natuurlijke oorsprong. Ze worden eerder veroorzaakt door de nieuwe vaccins. De bijna opgelegde vaccinatie-eis was een "onaanvaardbare beslissing" en een "enorme vergissing", zegt hij in een interview. De vaccinatie dwong het virus om nieuwe manieren te vinden om zijn bestaan ​​voort te zetten. Maar de betrokken epidemiologen en media houden zijn visie stil, hoewel ze de feiten kennen over het fenomeen van infectieversterkende antilichamen.

*) wordt ook in de VS gesteld. Deze video is interessant om te horen waar men in de VS miljoenen aan belastinggelden in onzinnige onderzoeken steekt. Ik laat de video beginnen op het moment dat Rand Paul iets over Wuhan zegt.

Klus geklaard

Vandaag hebben deze oudjes drie(!) aanhangwagens met afval verwerkt. Twee met bouwafval en een met snoeiafval. Onze grootste angst was dat het de hele dag zou regenen. Maar dat nam niet weg, dat we het voornemen toch uitgevoerd hebben. We zouden wel zien hoever we zouden komen.
Eerst hebben we een aanhangwagen opgehaald. Die had ik gisteren via het internet gereserveerd. Daarna zijn we naar de locatie gereden.
Het was dit keer een wat lastig gebeuren, want we konden niet met de bus en aanhanger bij het huis komen. Dus dat was loskoppelen en vervolgens de bak naar de woning laten brengen met een soort grasmaaier. Zo'n vierwielig ding met flinke banden en een trekhaak. Die mocht wel over het gras / gazon rijden en wij dus niet.
Toen we de eerste bak vol hadden, kwam de grasmaaier weer om de bak naar de bus te brengen. Daar hebben we hem weer opgepikt en zijn we naar de Milieustraat gereden.

Het was vrij druk. We moesten ons plekje in de rij goed bewaken. Er zijn nu eenmaal mensen die graag voordringen. Gelukkig is onze bus groot en oud en waren de auto's van de mensen met haast klein en vrij nieuw. Toen de bak geleegd was, zijn we teruggereden en hebben we lunchpauze gehouden. Daarna op herhaling met bouwafval en als laatste een bak met groen weggebracht. Wat een gymnastiek op zo'n dagje zeg! Ik dacht zelfs even : "De rest van het jaar doe ik niets meer." Zo erg was het. Maar morgen zal ik wel weer popelen om wat te doen. Als de spieren het toestaan.

Wit-Rusland en Rutte

Wat een overdreven reactie van de EU. Hoewel, Wit-Rusland is natuurlijk ook Rusland. Vandaar. Meneer Mark Rutte staat weer voorop als het braafste jongetje van de EU / USA klas.
Ik moest vanmorgen mijn grijze hoofd schudden vanwege zijn quasi verontwaardigde reactie ("...een flagrante schending met alle gevaar voor de inzittenden..."). Waarom? Omdat ik even aan de slachtoffers van vlucht MH17 moest denken. Huichelaar Rutte repte over het gevaar voor alle inzittenden. Die zorg deelde hij minder met de mensen aan boord van MH17. De vragen waarom het Maleisische toestel van koers en hoogte moest veranderen en boven oorlogsgebied vloog, heeft meneer Rutte nog steeds niet beantwoord (gekregen). Evenmin de vraag waarom de Amerikaanse minister in eerste instantie riep satellietbeelden te hebben (vanuit de ruimte wordt het Russische gebied constant in de gaten gehouden) en plots zweeg.
Ergo, meneer Rutte heeft in dit geval geen enkele reden tot spreken. Mevrouw Von der Leyen (EU) auch nicht. Die blonde Ursula heeft haar titel via plagiaat verkregen, zo is jaren geleden vastgesteld. Maar ze wordt niet aangepakt, want ze vertegenwoordigt Duitsland op hoog niveau. Er zijn er meer die dankzij liegen en bedriegen hoog in de boom zitten. Klasse justitie.
De kwestie van Ryanair laat weer eens zien hoe alert / goedgelovig men hier is. Ik vergelijk het maar met het hacken. 

Foto's -5-

In 2010 heb ik met de camera de constructie van het kunstwerk Exposure gevolgd. Daarna ben ik geregeld bij dat kunstwerk geweest. Hier een paar foto's van 'De poepende man', zoals het ku(n)stwerk ook wel genoemd wordt.

Waren de goden astronauten?

Onlangs vertelde ik de kleinkinderen wat de feestdagen in het algemeen en Pinksteren in het bijzonder inhouden. Tijdens de uitleg, die veel van een Bijbelles weg had, moest ik toch ook weer denken aan aliens en ufo's.
Volgens de paleocontacthypothese zouden al in de verre oudheid Aliens de aarde bezocht hebben. Zij menen deze hypothese te onderschrijven vanwege de vele wereldwijde overeenkomsten op het gebied van bouwwerken, geloven, volksverhalen en afbeeldingen. Daaronder ook een relatie met de Bijbel.
Al die feiten en veronderstellingen hebbe overigens niet mijn geloof aangetast. Veel gelovigen klampen zich vast aan de Bijbel. Maar de Bijbel is slechts een vooropgezette en hier en daar aangevulde bloemlezing van veel meer informatiebronnen. Ook de Bijbel kent verwijzingen naar buitenaards leven. Oeps! Volgens de Bijbel heeft God alleen de Aarde met de mens gemaakt en is Hij niet op soortgelijke wijze bezig geweest met andere planeten. Een boude bewering, want wie heeft dat gehoord of gezegd? Als mensen in God geloven, waarom dan niet in Aliens?
Sinds kort geven militaire instanties wat info vrij over Ufo waarnemingen. Is het bedoeld om ons een beetje voor te bereiden?

Eenzijdig gedoe

 In Londen is een aldaar bekend BLM activiste door het hoofd geschoten. Ze verkeert in kritieke toestand. Er zal naar aanleiding hiervan wel weer erg veel ophef gemaakt worden. Dat is meestal het geval wanneer iemand met een Afrikaanse culturele achtergrond iets overkomt. Dat lees ik in de commentaren onder veel opnames op YouTube. Daar valt het mij op, dat wanneer iemand van een andere komaf zoiets overkomt al dan niet door een Afro-Amerikaan(se) er niet gerefereerd wordt aan 'All lives matter'. En dan zijn er nog de niet-blanke mensen die elkaar naar het leven staan. Die groep is het grootst. Gekleurden die elkaar afmaken. Ook hier in ons land. Dan zie ik nergens de vraag : hoe staat het met BLM? Of misschien zelfs BL Sucks, want onze gevangenissen zitten helaas vol met dat soort mensen. De BLM beweging is dus heel erg selectief en volgens mij racistisch van inslag. Maar zelfs dat is nog geen reden om elkaar naar het leven te staan.

Opvallend vaak voordeel

Omdat ik de voorkeur geef aan aantrekkelijk voetbal, maakt het mij niet uit wie er wint. Ik wil van het spel genieten. Om die reden kijk ik meer naar buitenlands voetbal dan naar de eigen elftallen. Ons voetbal is erg traag met veel ballen achteruit en veel geloop met de bal. Het balverlies wordt ook alsmaar erger.
Gisteren zag ik wat flarden van Feijenoord tegen Utrecht. Wat mij tijdens die wedstrijd opviel was de rol van de scheidsrechter en de Var. Veel van de Rotterdamse overtredingen werd door de arbitrage door de vingers gezien. Opvallend veel zelfs. Terwijl ik thuis voor de buis in de herhalingen in slow motion de overtredingen kon terugzien, bleef men in Zeist blind.

't Is nooit goed

Sylvana Simons beklaagt zich weer eens. Op de oproep voor sollicitanten voor een baantje bij haar partij , bleken enkel 'witte' mensen te reageren. Maar de racistische Sylvana wil enkel zwarte en/of bruine mensen aannemen. Sylvana moet maar de functie-eisen naar beneden bijstellen en wachten tot de gevangenissen hun deuren open gooien.
Wit Rusland (sorry Sylvana, het is niet anders) heeft met een smoes een vliegtuig laten landen om een criticaster van de regering op te pakken. Men reageert daar erg verontwaardigd over. Het ombrengen van mensen met drones schijnt inmiddels normaal te zijn. Of had Wit Rusland het Ryan Air toestel uit de lucht moeten schieten?
Laten we wel zijn, er zijn veel mensen in het buitenland opgepakt door zogenaamde speciale eenheden. Ze zijn uit hun eigen huizen ontvoerd om elders 'berecht' te worden. Dus wat dit geval betreft vind ik het geen uitzondering en het gejammer vanuit de EU onzin. Ik vind het eerder een creatieve oplossing van Wit Rusland. Volgende keer beter opletten, mensen.

Ziekenhuizen -2-

Toen wij in Schoonhoven woonden, werd onze tweede zoon geboren. Dat gebeurde in het St. Jozef ziekenhuis in Gouda. Ook daar een slechte ervaring met een arts tijdens de bevalling. Een chagrijnige vent die ruzie had met de verpleegkundige die hem assisteerde. Dus het was alles behalve leuk aan Sonja's bed. Ik zag die vent onze kleine zo uit het geboortekanaal trekken. Sonja hoefde nauwelijks te persen. Omdat de kleine problemen met de ademhaling had, werd hij subiet weggevoerd. Waarheen werd ons niet verteld. Ik zag de arts wel op de klok kijken en hoorde hem zeggen : "Mooi, dan ben ik op tijd thuis voor het eten." En weg was ie. Net als onze kleine. Ik ben toen de gang opgegaan om te vragen waar onze baby was. Die bleek in een couveuse te liggen. "Hij was te snel geboren", was de uitleg, "dan kan een baby problemen krijgen met de ademhaling."
Later kwam dezelfde baby als peuter weer in dat ziekenhuis in Gouda. En weer kregen wij te maken met slechte ervaringen. Het kind kreeg een keer geen eten. Ik was op de afdeling en de verpleegster die het eten uitdeelde, gaf mij zonder vragen een bordje dat bestemd was voor een meisje. Oké, dat kindje was ook donker. Dat van ons was blond. De ramen op dat zaaltje en de deur stonden open en het tochtte. De wandcontactdozen onderop de muur waren niet afgedekt. Oudere kinderen liepen in en uit en pakten speelgoed af van de kleintjes. Er was geen toezicht.
Hoewel onze peuter daar was vanwege het drinken van wat lampolie, had men ook ongevraagd zijn oortjes doorgeprikt! Dat zagen we pas toen we hem na vier dagen boos daar weggehaald hadden. Ik weigerde daarvoor een formulier te ondertekenen. Hij zat later die dag thuis in de tuin en toen we bloed uit zijn oortjes zagen stromen.
We waren ook boos, omdat we ondanks herhaalde verzoeken niet de behandelend kinderarts te spreken kregen en wij dus al die tijd niets over ons zoontje wisten. Twee keer kwamen we daar vanwege een afspraak gemaakt door de arts. Beide keren kwam de arts zonder tegenbericht niet opdagen. Thuis bleek ook dat iemand een veiligheidsspeld door zijn huid had gestoken. Later kregen we, na een klacht te hebben ingediend, een excuusbrief van dat ziekenhuis. Van mevrouw dr. Manusama.

Van Willem naar Виллем

Als ik het Russisch volkslied hoor, dan ben ik in een mum van tijd een Rus geworden. Zo ging het toen ik afgelopen week wat oude sportfragmenten bekeek. Bij een van die fragmenten werden de volksliederen gespeeld. Ook dat van Rusland. Het blijft voor mij een bijzonder nummer, omdat het mij aangrijpt en als het ware bij die zingende groep trekt. Vandaar.
Sinds het tegenvallend animo voor coronaprikken, zijn de farmaceuten en hun vriendjes bij gezondheidsdiensten druk op zoek naar meet af- en dus omzet. Straks gaat men ook kinderen een spuitje geven. Misschien wel twee. En als ze die gehad hebben, moeten dn plots ook huisdieren geënt worden? Of komt er een tweede ronde van drie prikken, omdat men ergens een zeer gevaarlijk variant bedacht heeft? Het wordt tijd dat men het gezond verstand gaat gebruiken. Mensen moeten weerstand blijven opbouwen. Dat doen ze al eeuwen. Met goed gevolg, want de wereldbevolking moet zelfs qua groei getemperd worden.
Gelukkig zijn er al landen die niets met een vaccinatiepaspoort van doen willen hebben. Net zoals veel ondernemers. De reden? Het gaat hun anders geld kosten. Veel geld. Want in alles draait de wereld om geld. Niet om onze gezondheid.

Verrassing!

Tot mijn verrassing viel gisteren de bestelde acculader door de brievenbus! Eerder had ik gehoord, dat de lader uit het verre Azië pas ergens tussen 28 mi en 7 juni geleverd zou worden. Hij is inderdaad zo klein, dat ie gewoon door de brievenbus past. In een brief in noppenfolie verpakt. Qua formaat is het model een derde van de oude.

Ik heb hem provisorisch aangesloten op het apparaat en zie : hij doet ut! Als ik de oude lader aansloot, ging het lampje dat aangeeft I'm alive! uit. Ik heb de contacten nog met speciale spray bespoten, maar dat hielp niet. Waarschijnlijk is het stekkertje kaduuk. Vreemd, want dat heeft van begin af aan (aankoop en installatie) in het apparaatje gezeten. Het geheel, het apparaatje en de lader, wordt zo goed als nooit met de handen aangeraakt. Daarom vind ik het vreemd, dat het stekkertje kapot zou zijn. Met de 230 volt lader werkt alles prima. Dus aan het apparaatje ligt het niet. Op het oude stekkertje was ook de benodigde output spanning van 5 volt te meten.
Nu ik weet dat ie het weer doet, kan ik de oude lader vervangen. Dat is wel weer een klusje van een paar uur. Oude bedrading verwijderen, nieuwe op maat inkorten en dus solderen en tot slot plaatsen en dan aansluiten op het apparaat.

Herriefestival afgelopen

Vanmorgen keek Sonja even naar het stemmen. Het werd gisteravond veel te laat voor haar. Italië was dus het minst vreselijk om naar te kijken en aan te horen. Frankrijk leek zich schreeuwend omhoog te krijsen, maar won niet. Het onderling stemmengekonkel van veel landen leidde ook tot niets. Suriname eindigde op plaats 23. Nederland deed enkel de presentatie. Chantal was het zo te zien spuugzat. Ik zag haar eerder in een fragment een jurk met de decolleté tot aan haar navel rondlopen. Ze was blijkbaar even vergeten dat het dit keer niet om haar ging. Zo'n evenement presenteren is iets heel anders dan de loljurk uithangen. Het is werken. Hard werken. Gelukkig is het festival voorbij. Er kan weer gevoetbald worden. Het zingen en schreeuwen in een stadion is aanzienlijk amusanter.

Probleempjes oplossen

Pinksteren zonder Luilak. Heerlijk. Als een motorblokje niet wil draaien, dan begin ik te controleren of er genoeg brandstof in de tank zit en het kraantje openstaat. Als dat het geval is, draai ik de bougie uit de cilinder. Als de bougie droog is, krijgt ie blijkbaar geen brandstof. Verstopte sproeier, plakkende vlotter? Als de bougie nat is, is er een

ontstekingsprobleem. De kleur van de bougie kan ook veel vertellen. Met een nieuwe bougie controleer ik of ie wel ontsteekt. Als er een vonk te zien is, is de ontsteking in orde. Zie ik geen vonk, dan is er iets met het elektrisch circuit niet in orde. Met een vonk zou de ontsteking ook nog niet op tijd kunnen staan. Op de foto ben ik de ontsteking van de CBX op tijd aan het zetten met een speciale lamp, een stroboscoop. Dan ga ik verder op zoek. Zo probeer ik stapsgewijs de oorzaak op te sporen.
Zaak is het dusdanig te doen, dat achteraf helder is wat de oorzaak was van de storing.
Op werk deed ik het ook volgens hetzelfde concept, maar dan met andere uitdagingen, voornamelijk software. Stap voor stap analyseren. Dat was soms lastig. Vooral wanneer anderen tussentijds veranderingen aanbrachten. Dan kon het gebeuren, dat een storing 'opeens' verholpen was. Dan wist ik, vanwege de tussentijdse veranderingen, niet meer wat nou precies de oorzaak was. Dan was ik minder tevreden over het feit dat het probleem opgelost was. Vanwege dat stukje onbekendheid.

Foto's -4-

Vanwege mijn hobbymatige journalistieke activiteiten had ik vrij toegang tot de Aviodrome. Dankzij dat werk kon ik zowaar een vlucht maken met zo'n ouderwetse DC 3, Dakota. Tot dan had ik als jochie dat vliegtuig enkel hoog door de lucht zien vliegen. En dat geluid! Als muziek in de oren. Omdat ik vaak aan het Markermeer te vinden was, had ik het geluk daar een Catalina op het water te zien landen en weer opstijgen.

Ziekenhuizen

Ach het is zondag en dat woord begint ook met een Z. Dus waarom niet iets over ziekenhuizen?
Mijn ervaringen met ziekenhuizen zijn over het algemeen slecht. Al geef ik direct toe, dat een negatieve ervaring enkel door 10 goede teniet gedaan kan worden. En zoveel goede heb ik helaas niet.
Mijn eerste ervaring dateert uit mijn vroege jeugd. Toen mijn oma in het AZL behandeld werd en daaraan later in hetzelfde ziekenhuis kwam te overlijden. Ze werd een paar keer 'experimenteel bestraald'. Mijn grote broer (toen een jaar of 11) zei dat je beter niet in dat ziekenhuis terecht moest komen, omdat daar studenten allerlei dingen op je uitprobeerden. Misschien maakte dat nog meer indruk, omdat mijn oma net was overleden en ik pas 10 jaar was. In dat zelfde ziekenhuis overleed in de jaren 60 de vader van een vriendje van mij. Hij, die vader, was ook de schoonvader van mijn zus. Die man overleed tijdens een ogenschijnlijk eenvoudige ingreep aan zijn voet. Herinneringen aan mijn oma borrelden weer op.
Zo'n 40 jaar later kwamen mijn beide broers daar terecht. De naam was inmiddels gewijzigd in LUMC. De een wegens kanker, de ander wegens hartfalen. Luisterend naar hun verhalen over de behandeling werd ik weer boos. Mijn jongere broer voelde zich na de diagnose waarin hem verteld was dat het einde oefening was, op straat gezet. Aan zijn lot overgelaten. Mijn andere broer was niet echt goed aan zijn hartprobleem geholpen. Dat kon ik zelf ook wel aan zijn gezicht zien.
Toen ik weer later op het IC van dat ziekenhuis afscheid nam van mijn lieve moeder, vierde het personeel in dezelfde ruimte (in een apart gedeelte met grote ramen) luidruchtig een verjaardag. Een feestje tussen mensen die voor hun leven vochten vond ik erg pijnlijk overkomen. Het leek net leedvermaak, ook al was dat niet zo bedoeld.
Helaas zou het niet alleen bij deze ervaringen blijven. In de tussenliggende periode deed ik nog meer slechte ervaringen op. In andere ziekenhuizen.

Een sombere toekomst

De jaren 60 en 70 waren natuurlijk niet alleen de jaren van muziek. We leefden in de tijd van de Koude Oorlog. De dreiging van een atoomoorlog was voelbaar. Op Curaçao leek in 1962 Cuba om de hoek te zijn. De kwestie van de Russische raketten bestemd voor Cuba deed velen aftellen voor weer een oorlog. Maar dan een waarin atoomwapens ingezet zouden worden : "If the button is pushed, there's no running away". In Vietnam was al jaren een oorlog gaande. Om te ontsnappen aan al die narigheid was de popmuziek een zeer welkome afleiding. Hij gaf ook de mogelijkheid te protesteren tegen alles wat oorlog was en/of een dreiging daartoe. Ik mocht nog niet stemmen, maar wel op mensen schieten ( militaire dienst). Het oude nummer van Barry McGuire uit 1965 is nog steeds actueel, helaas. Niets geleerd.

Snoeihard?

De vergelijking van Corona met de griepgolven in 2017 en 2018 slaat nergens op. In 2017 en 18 betrof het echte griepgevallen en werd er niet getest. In 2020 en 2021 is alles te wijten aan corona en wordt volop getest. Er is geen gewone griep (zeggen ze).
 "Dat kan ik je wel uitleggen, maar het heeft geen zin. Je bent te eigenwijs om iets van een ander aan te nemen", zei ik toen hij mij om hulp vroeg. Ik reageerde op basis van eerdere ervaringen, vandaar. Meneer weet niets, maar altijd wel beter dan wie dan ook. Dus daar heb ik geen zin in.
Iemand vindt dat ik soms snoeihard reageer. Dat klopt. Maar vaak is de situatie ernaar. Als men niet naar mij wil luisteren, moeten ze niet later terugkomen met dezelfde vraag om hulp of een antwoord.

Smeerkezen

Vandaag heb ik wat zwerfvuil hier in de buurt opgeruimd. Het was niet veel, maar toch. Op dat moment was ik met Fenna aan het wandelen. Ik vond een sigarettendoosje met inhoud. Jammer dan, weg ermee. Roken is ongezond en rokers zijn smeerkezen. Ze gooien niet alleen lege verpakkingen maar ook hun peuken op straat.
Op een parkeerplaats had iemand een halve kaastosti achtergelaten. Met de verpakking. Het doosje met de etenswaar lag los, het zakje lag vanwege de harde wind en de regen tegen de rand van het trottoir geplakt. Er lag ook een lege verpakking van een drankje en een kletsnat servet. De parkeerplek bevindt zich tegenover een woning. Laat niet als dank na het aangenaam verpozen de gastvrouw enz.
Verderop weer een sigarettendoosje en een plastic zak met een kassabon van Aldi. Iemand heeft veel suiker gekocht. Het zal wel vanwege de wind daar terechtgekomen zijn. Bij de bushalte lag een verpakking op de bank met een appelflap erin. De ander was al genuttigd. Toen die verorberd was, kwam blijkbaar de bus. Naast de bank is een afvalbak....

Een pleister!!

Tijdens de vaat sneed ik me in mijn pink. Er lag een scherp mes onder het sop. Toen ik op zoek ging naar pleisters, trof ik heel veel voor (klein)kinderen aan. Ik ben blij dat ik geen wondje aan mijn hoofd heb.....

Songfestival

Uit nieuwsgierigheid keek Sonja even naar het gebeuren in Rotterdam. Zelf zat ik achter mijn laptop met een headsetje op mijn grijze knar naar muziek te luisteren. Totdat het fraaie nummer dat in mijn oren klonk plots ontsierd werd door vreemde geluiden. Alsof een dronkaard op de achtergrond mee zat te lallen. Dat geluid hield maar aan. Toen ik van schrik mijn headset afdeed, hoorde ik dat het geluid uit de andere kant van de andere kant van de kamer kwam. Daar stond iemand op de tv een partij vals te zingen! Niet te geloven. Fenna lag ook te piepen in haar mand, terwijl Tom de kamer uit vluchtte. Naar buiten, zo de regen in. Heeft ie nooit eerder gedaan.
Van Sonja begreep ik dat het voorafgaande ook al niet veel soeps was. Degene die het minst vals zingt gaat door. Ik neem aan dat de dochter van Hazes namens Nederland meedeed. Die kan ook heel goed vals zingen. Ze zal al in de voorronde eruit gegooid zijn. Het heet Songfestival. Maar het is eerder een Wrongfestival. Ik zie voor mezelf nog mogelijkheden. Voor een ronde.

Overkill

Als België al 10.000 man inzet om één terrorist op te sporen, hoe moet het dan als er een oorlog uitbreekt?
Als ik al zwaar gewapende agenten(?) zie die mensen op een terras wegsturen, dan mis ik tanks en artillerie bij het opsporen van de terrorist.

Een bloemlezing uit Vlaamse commentaren, die anders zijn dan de main stream media laten horen. Bedoeld om van beide kanten wat te lezen / horen :

"Een oorlogsheld die is dolgedraaid door een regering, die overbetaalde stromannen als Van Ranst carte blanche hebben gegeven. Dan heb je ook nog de mainstream media die er een boeman van probeert te maken. Hopelijk vinden ze hem nog levend terug!"

"Het mooie is dat op deze video lovende commentaren terug te vinden zijn voor Jurgen, maar als je naar de reacties kijkt op HLN, dan is het overduidelijk dat deze krant enkel reacties met lovende boodschappen voor Marc Van Ranst selecteert om te publiceren, tot hiertoe hebben ze al 42 debielen gevonden (of deze reacties zijn door de media zelf geplaatst)"

"Je wordt getraind om te vechten voor goede doelen . Je wordt een oorlog in gegooid waar je letterlijk bang van wordt. Je komt terug naar je land en de overheid laat je keihard doodvallen. Tja dan kun je dit soort dingen verwachten .Dit krijg je als je maar lang genoeg iemand kapot maakt . Wens dat alles goed komt."

"Hier nog een hoogstandje van Marc van Ranst, zodat mensen kunnen zien op wie die militair wilde gaan jagen."

"Ik ben het helemaal eens met deze man. Jurgen moet zich overgeven en blijven leven en hulp krijgen. Doet ie dat niet wordt ie doodgeschoten. Ik ben het ook eens dat Defensie en de overheid veel meer moet doen aan begeleiding van oorlogsveteranen."

Slecht weer

Niet voor de landbouwers en hen die over watertekort klagen. Maar wel voor veel mensen, die er dit weekend op uit zijn gegaan. Dankzij de bustent hoeven we bij regen of koud weer niet per se in de bus te blijven. Dan is zo'n bustentje toch nog handig en aardig ruim. Dat huisje staat in no time overeind. Het heeft een stalen framestuk in de vorm van een U met aan beide zijden een deur met 'raam' en aan de voorzijde uitritsbare delen. We hebben ook een tochtstrook die ook met een peesrail aan de onderzijde van de bus geplaatst kan worden. Een 'nadeel' van ons tentje is wel, dat ie middels een pees aan de bus vastzit. We kunnen niet even met de bus weg, zonder de tent te moeten afbreken. Maar ja, ik kan me niet heugen dat we zo nodig tussendoor met de bus ergens naar toe wilden. We gaan altijd op de fiets. Lekker trappend het centrum van een stad in, zonder te hoeven zoeken naar een parkeerplek. Met een lange kabel zetten we de hele mikmak (de hondenkar gaat ook altijd mee) aan elkaar vast.
Ik heb zelf altijd wel wat te doen in de bus als het regent. Bepaalde klusje stel ik speciaal daarvoor uit. Terwijl Sonja leest, ben ik aan het prutsen. Natuurlijk met wat muziek erbij.

Niet op pad

Het wordt wat het weer betreft een nat, koud en stormachtig Pinksteren. En dus blijven wij gewoon thuis. Als we op pad zijn gaan we graan fietsen. Als dat niet kan vanwege het weer, dan blijft er weinig over. Sonja leest graag, ik dus niet. Om de hele dag te puzzelen of dvd's te kijken lijkt mij ook niets. Ik zou hooguit de teksten voor mijn volgens album kunnen maken.
Nee, dan ik thuis beter mijn ei kwijt. Als ik op pad ben, wil ik ook naar buiten kunnen zonder regenkleding.

Draadjes solderen

Tja, af en toe doe ik dat. Dit keer heb ik een vrij lang draad ingekort. Er zat aan het eind een kleine stekker. Zo een als voor de smartphone. Ik heb het kabeltje gewoon doorgeknipt, tsjakka! Ik zag slechts twee draadjes. Zeer dunne draadjes. Een rood en een blauw. Daarna heb ik er een flink stuk af geknipt. Als ik het deel met het stekkertje weer op het andere deel soldeer, dan heb ik een mooi kort kabeltje. Het is de kabel van een acculader op 12 volt. Dat dingetje spuwt 5 volt uit met 1,2 Amp.
Het solderen verliep vlot. Eerste de vier uiteinden gestript, met soldeervet behandeld en vervolgens vertint. Toen eerst de krimpkousjes over de draden geschoven. Een voor de rode, een voor de blauwe en een grotere voor over beiden. Daarna de blauwe op elkaar en even met de soldeerbout aangetikt. Ze smolten ineen als het een huwelijk betrof. Daarna de rode. Toen de krimpkousjes erover geschoven en verhit en tenslotte de grotere kous over beide heen en laten krimpen. Klaar! En de lader doet het ook nog. Zonder overtollig bos draad. Netjes dus.

Ottillie Patterson

De stem van deze zangeres hoorde ik voor het eerst op een lp van mijn vader. Op die lp (jaren 50) van Chris Barber zong Ottillie Patterson Careless love. Wat een bijzonder stemgeluid zeg! Ik heb lang gedacht te maken te hebben met een donkere Afro-Amerikaanse blues zangeres. Maar dat was dus niet zo! Ottillie Patterson zonder digi-oordoppen, zangcomputer, tattoeages en/of piercings en dure achtergrond, maar wel gewoon met een prachtige stem! Volgens mij is ze hier een beetje boos op iemand :

Ugly

You're so ugly, you're so ugly
you're some ugly child
Now the clothes you wear are not in style
You look like an ape everytime you smile
How I hate you, you alligator bait, you
The ugliest thing I ever saw
Oh, You're knock kneed, pigeon toed, box ankled too
There's a curse on your family and it fell on you
Your hair is nappy, who's your pappy?
You're some ugly child.

Wikken en wegen

En vervolgens besluiten. Japan is het zoveelste land, dat het AstraZeneca medicijn opzij geschoven heeft. Reden : de gevaarlijke bijwerkingen. In ons landje komt tegelijkertijd het bericht, dat men sneller de 2e enting met AZ wil gaan doen. Mijn vraag : wat moet ik uit beide berichten opmaken? Bij twijfel niet prikken, lijkt mij.
In het nieuws las ik een paar weken geleden, dat mensen die al 2x gevaccineerd zijn, toch weer ziek geworden zijn na een coronabesmetting. Dat is iets wat overigens ook in het buitenland al gesignaleerd werd. Wat lees ik nu in het nieuws? De Gezondheidsraad denkt dat mensen die gevaccineerd zijn niet anderen kunnen besmetten. Flauwekul dus. Weer zo'n uitspraak om mensen ertoe te bewegen zich vooral te laten prikken.
Er zijn veel prikken over. Ruim 40% van de mensen komt niet opdagen voor een prikkie. Daarom is het vreemd dat De Jonge ook asielzoekers en militairen wil inzetten om te prikken. Die extra capaciteit moet wel aan het werk. Dus verzint De Jonge met zijn hulptroepen allerlei k*tsmoezen om mensen onder druk te zetten en/of te verleiden. Het wachten is op de komst van vakantiezegeltjes.
Waarom zou ik me laten testen als ik gezond ben? Waarom zou ik me laten inenten als ik gezond en blijkbaar immuun ben? O, voor mijn opa? Die heb ik niet meer. Als ik de andere, weggedrukte berichten lees, vind ik het coronabeleid sterk overdreven. Het wordt tijd om dit kabinet c.s. een spuitje te geven.

Justitiële blunders

De moordenaar van Bas van Wijk kwam er in eerste instantie goed vanaf. Hij werd veel lichter gestraft, omdat een datum en tijd op de aanklacht ontbrak. Het schokkende nieuws heeft is alle media gemeld, dagen lang. Maar de bureaucratie vindt dat die info toch vermeld had moeten worden. Daarom was een lagere straf volgens de rechter gerechtvaardigd. Aan de andere kant liet het OM weer eens zien hoe quasi belangrijk de zaak voor hen is. Een van de eerste vragen die men stelt is : "Wie, wat waar en wanneer?" Maar dus niet bij het OM. Dat is overigens wel in hoger beroep gegaan. Hopelijk vergeten ze niet weer wat.
Op de Espelerweg hier in de polder, is een jaar geleden een meisje van 6 jaar en haar hond doodgereden door een automobilist. Zij liepen langs de provinciale weg. Voor delen van die, volgens mij bijna kaarsrechte weg met een flauwe bocht, geldt een max. snelheid van 60 km/uur. Langs die wegdelen staan woningen. Het kind woonde in een van de woningen. Meneer had zijn telefoon in de hand, maar beide handen op het stuur, zo beweert hij. Omdat niet bewezen kan worden, dat het telefoongebruik de oorzaak van de aanrijding was, stelt het OM geen vervolging in. Volgens het OM zou de automobilist vanwege het zicht (overdag en op een rechte weg?) hooguit 2 seconden de tijd hebben gehad om te remmen. Wat de feitelijke snelheid op dat moment was, is niet bekend gemaakt. De dader kreeg alleen een bekeuring voor het vasthouden van zijn telefoon. Zou de bestuurder echt de waarheid verteld hebben? Ik betwijfel het. De uitspraak vind ik schrijnend voor de nabestaanden. 

Buiten proportioneel

Is nu het hele Belgische leger op zoek naar die ene boze militair? Ik herinner me een aantal gebeurtenissen in België, waarvan ik dacht : "Daar komt een flinke hoeveelheid politie of misschien zelfs het leger op af." Er werd met Ak47 en andere vuurwapens geschoten in steden. Toen zag ik een paar armtierige politiebusjes verschijnen. Ze waren niet bepaald snel te plaatse, maar dat was ten gevolge van de koffiepauze op het bureau denk ik.
Ik zag trouwens laatst wel zwaar bewapende agenten mensen van terrassen verwijderen. Compleet met een automatisch vuurwapen in de hand. Bang dat de gasten met kopjes of glazen zullen gaan gooien? De wereld is gek gemaakt en geworden.
Men maakt dus jacht op de Belgische Rambo. Hij is boos op de Belgische virologen die net als hier samen met de overheid zwaar overdreven corona maatregelen treffen en angst en paniek zaaien. Tja, niet iedereen beperkt zijn kritiek tot het opschrijven in een blog. Anderen gaan de straat op en weer anderen gaan nog verder. Net zoals Volkert van der Graaf en Mohammed Bouyerie. Men beweert dat het leger zelfs een carte blanche gekregen heeft om de Rambo dood te schieten. Tot op heden is er niets gebeurd. Hopelijk blijft het zo en zullen leger en politie niet trigger happy reageren als ie in beeld komt. Nog meer hoop ik, dat het snel weer normaal wordt. Het oude normaal.

Alles on line

Sinds het coronabeleid is men veel meer achter de computer gaan zitten. Mensen doen nu veel meer on line. Zo wordt niet alleen werk verricht, maar ook lessen gevolgd. Zelf overwoog ik een on line cursus paardrijden. Maar na een proefles is gebleken, dat Fenna niet zo blij met mijn cursus is.😕

Heb ik meer on line inkopen gedaan? Nee, niet echt. Ik had verwacht meer te webshoppen, maar dat viel reuze mee. Het blijft nu eenmaal geld kosten. Komt bij dat ik niet zo'n kopen-kopen-kopen mens ben. Ik ben met weinig tevreden. Dankzij die instelling ben ik financieel ook nooit in een soort afgrond gevallen. Van een hoog naar een laag inkomen terugvallen deed dus niet zoveel pijn.
Criminelen gaan ook steeds meer on line. Er zijn nog veel nieuwsgierige, hebberige, onwetende, goed gelovige en naar een relatie smachtende mensen. Zij betalen de (hoofd)prijs. Zelfs als ik op een beveiligd platform beland ben (met slotje, zoals van de bank of de overheid), controleer ik extra of ik toch niet te maken heb met een kloon van die Home page. Je weet maar nooit. De criminelen wonen tegenwoordig gewoon bij je in. On line.

Goed en slecht nieuws

Of goed nieuws dat in feite slecht is. Zo zou ik het ook kunnen noemen. Afgelopen week was er weer een documentaire (Waarde van de aarde) over de afgrijslijke omstandigheden waarin delfstoffen voor onze accu's gewonnen worden. Eerder had Zembla ook al de aandacht gevestigd op de keerzijde van de quasi e-car en de vele accu's / batterijen. Dus ook voor de smartphones. Er wordt verder weinig aandacht aan besteed. Zelfs de ANWB kent enkel positieve aspecten van de elektrische auto. Over het tanken van 'groene' brandstof en/of het aanbrengen van onderdelen om

met veel leed en milieuschade

de emissie van oudere auto's schoner te maken lees of hoor ik bar weinig. Evenmin over de manier waarop kobalt gewonnen wordt. Nee, de e-car, dat is het! beweert de ANWB. Het zal uiteraard komen, doordat er veel geld achter zit. Zo wordt het nieuws tegenwoordig verkocht en gekocht.
Dat voor de bouw van een Tesla fabriek een compleet bos moest verdwijnen, een forse aanslag op het milieu, deert de voorstanders niet. Wat dat betreft is het net zoals in veel andere kwesties. Men schrijft uitvoerig en uitbundig over de voordelen, maar van de negatieve effecten zien of horen wij niets. Kijk maar naar de biomassacentrales. Aan de ene kant 'schonere' emissie (bleek onwaar te zijn) en aan de andere kant de ontbossing, het transport en de verwerking ervan. Maar in één verhaal worden beide kanten niet belicht. Hetzelfde geldt voor het hele coronavirus gedoe. Gelukkig is er het internet, waar anderen die wel bezorgd zijn de keerzijde laten zien.
Het valt me tegen dat de regering wel rept over extra subsidies voor de e-car, maar gezwegen wordt over de kinderarbeid en mensonterende omstandigheden (slavernij!) bij de winning van de benodigde grondstoffen. E-car voorstanders en -rijders zouden zich moeten schamen. De commerciële aanpak en subsidiëring vergroot enkel het lijden van de mensen die de grondstoffen delven. Aan de andere kant is het positieve effect op het milieu aanzienlijk minder dan men beweert.

All I have to do is dream

Voor mij een bekend nummer van The Everly Brothers. Muziek uit de jaren 50. Mijn zus was fan van het duo. Mijn moeder genoot overigens ook van hun muziek. Wat mij als jochie betreft : weer die gitaren hè. Helaas werd het duo later van het muziekpodium geblazen toen de Britse pop invasie plaatsvond. Het duo kwam nog even terug met On the wings of a nightingale. Een nummer van Beatle Paul McCartney.... Dat liedje zou in deze coronatijd zomaar een heel andere betekenis kunnen krijgen. Het boterde een tijdje niet zo tussen de beide broers, maar ze kwamen toch nog terug met een live optreden in de Royal Albert Hall. Ik herinner me nog hoe lang ik als jonge tiener met mijn gitaartje aan het puzzelen was om de juiste akkoorden te vinden. Maar je weet : wie zoekt zal vinden.
Dit duo wat een cover doet, is ook bekend. Chris Norman de leadzanger van Smokie en zijn dochter.

Kensington Avenue

Zoals gezegd is er in het grote Amerika ook sprake van veel armoede en dito daklozen. En nog veel meer verslaafden. Als ik in deze video al die mensen zie rondhangen en/of niets doen, vraag ik me af waarom ze niet al die rotzooi opruimen. Ik zou me er doodvervelen. Kensington Ave in Philadelphia. Ook een gevaarlijke straat. Alsof het een derdewereld land betreft.

Ook een lampje

Als D66 mee gaat regeren gaan ze vast voor een gedwongen vaccinatie voor iedereen. Die partij heeft al vaker van die enge ideeën gelanceerd.
Telkens weer lees ik over plots brandende of knipperende lampjes in campers. Met de vraag wat er aan de hand kan zijn. Wat dat betreft hebben wij maar een oersaaie bus. Om daar wat verandering in aan te brengen, heb ik ook maar een lampje gemonteerd. Als dat gaat branden of knipperen kan ik eindelijk ook eens een vraag stellen op dat forum.😄
Zonder gekheid. Het valt me op dat er vaak elektrische problemen gemeld worden van campers, die relatief jong zijn. Zelf ben ik nooit zo gecharmeerd geweest van al die luxe toeters en bellen. Ze maken het elektrisch systeem enkel complexer en de kans op storingen groter. Keep it simple.

Op z'n Hollands

Toen ik erachter kwam dat bepaalde bekende Nederlanders hun Marokkaanse naam hadden veranderd, vond ik dat een laffe daad. Een verloochening van hun afkomst. Weer later hoorde ik uit hun eigen mond, als zou hun Marokkaanse naam hun carrière in de weg hebben gestaan. Haha! Ik blijf het een laffe en zelfs discriminerende actie vinden. Een van hen stelde dat haar Marokkaanse achternaam veel te lastig was om uit te spreken. Om die reden had ze de naam opzij geschoven en gekozen voor een Nederlands klinkende.
Ik heb daar mensen als de zwemkampioene Ranomi Kromowidjojo nooit over gehoord. Ook de bekende pianist Wibi Soerjadi niet. Gelukkig zijn er ook Marokkanen, die gewoon hun eigen naam blijven voeren. Zoals de burgemeesters van Rotterdam en Arnhem. En de voormalige voorzitter van de Tweede Kamer, mevrouw Arib. En wat te denken van die mooie weervrouw Amara Onwuka (Nigeriaanse vader)? Zij heeft niet de naam van haar Nederlandse moeder gekozen. Kijk, da's pas positieve reclame! Dat zijn de doorzetters met de ik ben wie ik ben inslag.
Ik begrijp het wel een beetje. Ook ik werd een paar keer met verbazing en enige teleurstelling ontvangen bij aanvang van een sollicitatiegesprek met de woorden : "Oh, u heeft wel een echte Hollandse naam, meneer....!" Maar ik heb mijn naam niet aangepast aan mijn kleurtje. Mijn kleurtje trouwens ook niet aan mijn naam. Ik kwam toch vanwege mijn deskundigheid.
Oké het is wennen wanneer iemand met een Afrikaans uiterlijk zich voorstelt als Kees de Groot. Maar het zou zomaar kunnen.

Ouderen opzettelijk genegeerd?

Soms moet ik bepaalde nieuwsberichten meerdere keren lezen. Vanwege mijn gedachte : "Lees ik dit goed?" Zoals de uitspraak van die NAM hotemetoot. Die zei dat slechts 50 huizen aangepakt zouden moeten worden van de resterende 26.000 schadeclaims. Hij meldt ook dat zo'n 13.000 van die claims eerst nog onderzocht moet worden. Dus vraag ik me af : hoe weet je zonder onderzoek dat het er 50 zijn? Of komt er weer zo'n onderzoek, die dan precies op 50 claims uitkomt? Want zo doet de overheid onderzoek; met een vooraf vastgesteld resultaat.
Het gaat er steeds meer op lijken, dat schoolmeester De Jonge c.s. opzettelijk ouderen en mensen met een zwakke gezondheid grote risico's laat lopen. Ze zijn van begin af aan nooit goed beschermd geweest tegen het coronavirus. Het begon al in het voorjaar van 2020. Toen was al bekend welk deel van de bevolkingsgroep het kwetsbaarst is. Daar wezen de berichten uit het zuiden van Europa al op. Toch hoefden verzorgers en verpleegkundigen geen beschermende maatregelen te nemen. Ook de directies van de tehuizen lieten de boel versloffen. Is dat allemaal soms een verborgen onderdeel van het beleid?
Nu blijkt dat in de chaos van het prikken toch ook weer heel veel ouderen en mensen met gezondheidsklachten nog steeds niet ingeënt zijn. Het is net zoals de werkwijze in de Toeslagenaffaire. Weg met al die prutsers! Ze hebben bloed aan de handen.

Pluim voor de politie

Ben ik toch een beetje trots op de politie. Een bende overviel een geldtransportauto. Maar door snel en adequaat optreden van de politie werden de boeven opgepakt. Een crimineel kwam om het leven. Die werd doodgeschoten. Beroepsrisico noemde een minister dat een keer. Eigen schuld dus. Ook de vredige demonstraties hebben geen last meer van de politie. Ze mogen doen wat ze voorheen ook al deden, maar blijkbaar niet mochten : vredig demonstreren.

Klassieke muziek

Mijn moeder luisterde ook graag naar klassieke muziek. Op de radio. We hadden er zover ik me kan herinneren geen platen van. Al geef ik direct toe, dat wij als kinderen onder de 12 jaar ons niet echt tot dat soort muziek voelden aangetrokken. Toch krijg ik nog vaak een zeer rustig gevoel als ik bepaalde klassieke muziek hoor. Alsof er een warme deken oe rme heen gelegd wordt. Titels ken ik niet. De muziek herken ik wel direct van vroeger. Het waren de momenten van rust in huis, waar anders vier á vijf kinderen bezig waren. Zelf heb ik geen klassieke muziek in huis. Eigenlijk raar, want ik vind veel uitvoeringen best wel mooi.
De eerste keer dat ik een concert bijwoonde was er een van Beethoven. Nee, zo oud ben ik niet. Ik bedoel de muziek van Beethoven. Er werden ook composities gespeeld van andere klassieke grootheden. Ik moest in schoolverband naar zo'n concert. Dat was op Curaçao. Eerlijk gezegd vond ik het wel leuk om die muziek eens live gebracht te zien worden. Later heb ik er nog een paar bijgewoond. Omdat de ouders van een vriendje mij hadden meegevraagd.
Als ik aan klassieke muziek denk, herinner ik me vooral het deuntje van een tv serie uit begin jaren 60 : Memorandum van een dokter. Alles was toen nog zwartwit. Ook de muziek : klassiek of modern. Hier dat deuntje (schrijft de cultuurbarbaar). Na 2:50 mag je ermee stoppen. Tenzij je het hele concert wilt beluisteren.

Russ Hamilton - Rainbow

Uit ongeveer dezelfde periode, midden jaren 50. Weer zo'n vreemde naam, die vanwege de Koude Oorlog nog wat extra's toevoegde : Russ Hamilton. Mijn moeder vond zowel de A als de B (We will make love) kant van het singletje met geel label erg mooi. Ach ja, we keken altijd naar de hoesjes en/of de labels om de juiste plaat te pakken. Toen ik Engels leerde begreep ik pas wat Russ zong. Vond het wel wat vreemd : sparen om een regenboog te kopen.

Geld uitgeven

Veel mensen genieten ervan : geld uitgeven. Veel geld uitgeven aan spullen. Sommigen hebben geen oog voor de bron. Ik ken er die niet werken en toch veel geld kunnen / mogen uitgeven. Dankzij een hard werkende partner. Ik moest eraan denken toen ik las, dat schoolmeester De Jonge zo'n € 5 miljard heeft uitgegeven zonder een verantwoording ervan. Zeg maar zonder bonnetjes. Het is niet eens zijn geld, maar belastinggeld. In de tijd dat ik boodschappen deed met andermans geld, zorgde ik altijd voor een bonnetje. Het ging toen vaak over een paar gulden of euro. Niet over miljarden. Dat maakt niet uit, want het gaat over eerlijk zijn en je verantwoordelijk voelen. En uiteraard respect voor het feit dat iemand gewerkt heeft voor dat geld.