dinsdag 14 mei 2019

Op naar het Songfestival

Op de vraag of het wel moreel verantwoord is om in Israël mee te gaan doen aan het Songfestival. hoorde ik weer de bekende drogreden : we moeten cultuur enz. gescheiden houden van de politiek. Ik vind dat zo'n slappe, huichelende zakken uitvlucht. Net als toen met het WK voetbal in Argentinië, toen de sport en politiek gescheiden gehouden moest worden. Lekker voetballen, terwijl de vliegtuigen met politieke gevangen over het stadion vlogen, richting de oceaan. Daar werden de gevangenen uit het vliegtuig gegooid. Maar ja, het ergste was natuurlijk dat Rob Rensenbrink vlak voor tijd tegen de paal schoot. Wat een ellende, wat een drama!
Sport en politiek dus gescheiden. Hoewel, behalve als het om Rusland gaat. Dan is er geen scheiding. Nee, dan gaan sport en politiek opeens wel samen. Wat een zielige vertoning. Het songfestival; geschreeuw van de slachtoffers overstemmen met gezang van hypocrieten. Ze doen hun best maar.
Heeft ons land trouwens een transgender afgevaardigd? Gaat ie met z'n piemel uit de broek zingen? En steekt ie aan het eind van het liedje z'n pak in de fik of  een Palestijnse vlag? Nee, niets van dat alles? Dan wordt het weer niks.