Na de boterham en een glas melk ben ik tot een uur of drie bezig geweest met wat hand en span diensten voor iemand. In een wat rommelige omgeving moest orde op zaken gesteld worden. En als er iemand goed in puinruimen is, dan ben ik dat wel. Ja, zulke dingen weten sommige mensen goed te onthouden. Maar wat een bende! Daar zou Jan Steen jaloers op geworden zijn. Aan de andere kant zou het schilderij van hem toen nooit afgekomen zijn.Ik bevond mij in een omgeving, waarin bewoners alles en nog wat uit hun handen laten vallen. Letterlijk. De vloeren lagen bezaaid met allerlei afval. Van lege blikjes en chipszakjes tot het zilverpapier van chocolade eitjes. Tubes tandpasta met de dopjes ernaast, lagen stof en overal kruimels. Daarbij nog alle gedragen kleding, met sokken in de hoofdrol. Die kwam ik overal tegen. Toen mij gevraagd werd dof ik soms op de trap grijze sokken gezien had, wist ik het gewoon niet meer. Maar wat bleek? Men bedoelde pvc sokken, je weet wel om grijze pvc buis aan te leggen. Haha! Ja, die had ik ook gezien en opgeruimd. En ik wist zowaar waar ik die gelegd had! De laatste tijd lijkt het alsof mijn korte termijn geheugen wat beter wordt. Ik heb van die invallen dat ik me opeens iets herinner.
Na wat orde aangebracht te hebben in de chaos, werd het een stuk rustiger en overzichtelijker op de werklocatie.Maar goed, wat een bende. Maar 'elk nadeel hep z'n voordeel'. De bewoners zullen op straat alles keurig houden en hun rommel in de afvalbakken deponeren. Want onder de mensen doet menigeen zich graag anders voor.
Rond half vier was ik weer op weg naar huis. Ik ging 'even' Fenna uitlaten. Met gevolg dat ik pas tegen 5 uur weer thuis was. Haha! Dat kwam omdat wij onderweg iemand tegenkwamen. Het gesprek tussen ons beiden duurde wat lang.