zaterdag 4 mei 2019

4 en 5 mei hypocrisie

Vandaag, 4 mei, herdenken wij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Morgen, 5 mei, vieren we de bevrijding van ons land van de Duitse bezetting. Is er sinds die oorlog veel veranderd? Ik herinner me nog als kind de sfeer van de jaren 50. Er werd hard gewerkt en er was sprake van grote maatschappelijke samenhang. Die zaken zijn geleidelijk veranderd. In negatieve zin. Het is ieder voor zich en God niet meer voor allen.
Vrijheid? Onder het juk van de nazi's was er geen ruimte voor een eigen mening, Mensen werden monddood gemaakt; kritiek was levensgevaarlijk. Wie zich daar toch aan waagde werd als vijand bestempeld en behandeld.
Nu, anno 2019, is dezelfde situatie aan het ontstaan. Kritiek wordt niet meer geduld, een andere mening evenmin. Wie zich er toch aan waagt, wordt gedemoniseerd en loopt zelfs het gevaar mishandeld of vermoord te worden. Het ergste in onze democratie is wel, dat met name onze overheid zich daaraan schuldig maakt. Dezelfde politici staan straks met uitgestreken gezichten stil bij de nationale herdenking van de oorlogsslachtoffers. Hun eigen slachtoffers worden daarbij vergeten. En daarna vieren deze politici de bevrijding, met een vrijheid die niet van iedereen is. Hypocrisie ten top. Ze doen me denken aan al die mensen, die zondags gelovig in hun kerk zitten en doordeweeks van God los zijn. Er wordt weer honger geleden, er is weer sprake van ongelijke behandeling, de Jodenhaat groeit weer, monden worden gesnoerd en het volk is door angst verdeeld. Het is weer oorlog. Maak 4 en 5 mei weer zuiver en draag het gevoel van 'nooit meer' en 'vrijheid' elke dag uit. En geef daarin het goede voorbeeld.