Oké, ik heb dus weinig op met al die hulporganisaties. Deels vanwege de vele strijkstokken en deels, omdat bepaalde hulporganisaties misstanden niet oplossen maar in stand houden. Ik zie daar meer een taak van de overheid, dan van (overigens zeer sympathieke) particulieren.
Nee, ik verstrek weliswaar hulp, maar liever op een pragmatische manier; doelgericht en direct zonder tussenkomst van anderen. Ik geef daarom liever een paar dozen (gratis) kleding dan geld.
Het prettigst vind ik wanneer ik op de hoogte gehouden wordt van het effect van mijn/onze hulp. Dat geeft een zekere mate van voldoening en is goed voor de motivatie.Ik ben geïnteresseerd in gratis spullen. We leven merkbaar in een weggooi-maatschappij. Dat is niet alleen te zien aan ons milieu (zwerfvuil), maar ook op ander gebied, zoals (klein) speelgoed, kleding en schoeisel. Daar doe ik dan mijn voordeel mee : tegen weinig kosten en een (soms onbetaalbaar) hoog rendement behalen.