Mijn moeder keek en luisterde graag op de zaterdagavond naar de Perry Como Shows, in de tijd dat we eind jaren 50 net een televisie in huis hadden. Ze vond zijn liedjes erg leuk. Zelf hoorde ik ook andere muziek. Wat dit nummer betrof, luisterde ik liever naar de cover van Carl Mann. In die (toen nog voor velen) verfoeilijke rock & roll stijl :