Dat was de naam van een radioprogramma wat ik in de jaren 50 soms hoorde. In dat programma draaide men op verzoek muziek. In die tijd stond blijkbaar in menig bedrijf de radio aan. Ik hoorde het slechts wanneer ik ziek thuis was of tijdens schoolvakanties. Het radioprogramma leeft nog steeds. Hoe is het mogelijk!
De liedjes van Les Paul (gitaar!) en Mary Ford vond ik toen al leuk. Zoals Vaya con Dios, Mr. Sandman en dit nummer. Toen waren het gewoon leuke liedjes. Nu zijn ze nog leuker, vanwege de herinneringen. Ze doen me allemaal denken aan de jaren 50 toen geluk nog heel gewoon was.