vrijdag 8 februari 2019

Een draadje los

Vanmorgen ben ik weer naar de dakkapel gegaan. Ik had vooraf, na het vorige bezoek, een actielijstje gemaakt vanwege mijn geheugen. Maar dat briefje lag dus nog thuis. Haha! Wat ik dan doe, is net als in een supermarkt, dan kijk ik rond. Op die manier probeer ik me dan weer een en ander te herinneren. Dat lukt nu dus vrij goed. Ik heb eerst de wandcontactdoos open gemaakt. Ja hoor, er zat een bruine draad los. Waarschijnlijk tijdens het tegen de wand drukken van de doos losgeraakt. Ik heb even het klemmetje losgedraaid, de draad er weer bij gestoken en toen de boel weer gemonteerd.
Het volgend punt betrof de spot, waarachter zich een balkje bevond. Met de gatenzaag heb ik horizontaal, tussen de gipsplaat en het plafond in, een stuk uit het balkje gezaagd. Vervolgens heb ik door het bestaande gat voor de spot weer met de gatenzaag de restanten afgezaagd. Toen kon het spotje er alsnog met gemak in.
Daarna heb ik een tweetal gipsplaatjes gesneden om een rand af te werken. Dat stond direct weer een stuk beter. Van de restanten van de nog te monteren plafondplaat kan ik de rest afwerken. Ik probeer zoveel mogelijk van een plaat te gebruiken.
Tot slot heb ik de vensterbanken geplaatst. Een precisie werkje. De steunen hebben namelijk niet overal een goed montagepunt. En de wand was alles behalve vlak. Van de 10 steunen heb ik er 7 weten te monteren. De rest doe ik later, want daar zijn extra balkjes voor nodig. Van de vensterbanken zelf moesten links en rechts hoekje uitgezaagd worden. De korte heb ik wat moeten inkorten. Om het geheel mooi te houden ben ik aan het uiteinde, helemaal rechts, gaan zagen. Toen ik beide delen geplaatst had, lagen ze zowel in de lengte als dwars mooi waterpas. Opvallend was wel, dat ze niet echt helemaal aansluiten op het kunststof kozijn. Er zit een kleine kromming in, als ik de beide delen vlak op elkaar laat aansluiten. Maar met een rups witte siliconen kit erover, zie je er geen barst meer van. Toch?
Voordat ik weer huiswaarts ging, heb ik al het grote afval naar beneden gesjouwd en in de tuin gelegd. Klaar om de volgende keer afgevoerd te gaan worden. Ja, ja, het begint er steeds meer op te lijken.
Ik heb de resterende twee plafondplaten maar niet afgetekend. Dat doe ik weer samen met Sonja. De wangen van de dakkapel vergen twee gipsplaten. Voor elk één.