Er was een periode waarin mijn broer en ik samen kleding en/of schoenen kochten en zelfs naar de kapper gingen. Joop had wat dat betreft meer smaak dan ik. Al was ik niet zo gecharmeerd van zijn goedkope Leidse kapper. Die man stond tijdens de knipbeurt aan mij te friemelen. En Joop maar lachen.
We reden meestal op de bromfiets van de Splinterlaan via de Lage Rijndijk en de Zijlpoort naar de Haarlemmerstraat. Bij Labrujère kochten we een keer een paar laarzen en later ook die halfhoge bordeelsluipers met die zachte zolen. Ja, ik hoor het al : twee halve zolen op vier zachte zolen! Haha! De laarzen waren bijna hetzelfde, zij het dat de laarzen een hogere schacht en een band over de wreef hadden. En een rits aan de binnenkant. De schoenen (ook wel Clarks genoemd) hadden veters. Zowel de bordeelsluipers als de laarzen waren van donkerbruin of zwart suède.
Die bordeelsluipers zijn populair geworden door artiesten als Bob Dylan en The Beatles. Thuis mochten wij die schoenen niet zo noemen. Als mamma in de buurt was spraken we over onze Clarks. Bordeel-Clarks mocht namelijk ook niet.