Gisteren had ik speciale nasi goreng gemaakt met zelf gemaakte pepesan, gebakken kip en atjar van komkommer. Dit keer met een voor ons nieuwe boemboe, die Sonja in een toko in Almere heeft gekocht. Voor de pepesan (pittige vis) hebben we zaterdag op de markt een verse makreel gekocht. Ik heb hem in moten gesneden, zodat ik de pepesan per moot kon invriezen.
Ik besloot onze overbuurman een plezier te doen met de resultaten van mijn kookkunst. Hij staat geregeld voor onze deur met toverspulletjes, een extraatje van een supermarkt. Toen ik met een keurig opgemaakt bordje bij zijn achterdeur stond, deed niemand open. Net toen ik onverrichte zaken weer wilde vertrekken, werd ik aangesproken door zijn achterbuurvrouw. Ze vertelde dat buurman met spoed opgenomen was. Ze hield het kort, want ze was via haar mobieltje in gesprek met iemand anders.
Later kwam ze even langs voor wat uitleg. Ze had de buurman op zijn verzoek geholpen. Hij had het erg slecht en lag op bed. Op zijn verzoek heeft ze zijn huisarts gebeld.Het kwam erop neer (na drie kwartier), dat iemand van de huisartsenpost een ambulance zou sturen. Toen die gearriveerd was, werd mevrouw nogal grof benaderd door het personeel. De twee mannen spraken op verwijtende, chagrijnige toon, alsof zij het was die hen gebeld had. Ze wist natuurlijk niet veel van de medicatie van de patiënt, noch van andere medische zaken rond zijn gezondheid. Ook daar werd behoorlijk bot op gereageerd. Vervolgens werd de buurman volgens mevrouw nogal onbesuisd in zijn bed omgedraaid. Hij werd daarbij ook een paar keer grof gecommandeerd, omdat het draaien niet een twee drie lukte.
Uiteindelijk kwam het erop neer, dat de doodzieke en zwakke patiënt in zijn ondergoed over straat moest, om daar op een brancard te gaan liggen! Wat een onmenselijke behandeling!Toen ik het verhaal had aangehoord begreep ik heel goed waarom men dat soort personeel klappen verkoopt. Dit gebeuren schetst dus de andere kant van het verhaal over personeel van hulpdiensten dat klappen krijgt. Ik heb het zelf niet meegemaakt, anders had ik een klacht ingediend. De buurvrouw durft geen klacht in te dienen. Ze is bang.... Ik vraag me af of de patiënt nu echt in het ziekenhuis is terechtgekomen of dat het ambulancepersoneel hem ergens in de polder gedumpt heeft. Het zou zomaar kunnen.