donderdag 26 maart 2015

U bent aardige meneer


Vanmorgen heb ik het oude uithangbord van onze voormalige winkel in stukken gezaagd. Dat grote bord (2.50 x 0.50) is gemaakt van trespa, dat sterke, onderhoudsvrije (hoewel, er komt wel groene aanslag op) materiaal. Ik ga op verzoek van Sonja een plantenbak van dat bord maken. Over kringloop gesproken. Het was een flink eind zagen, want hij moest in de lengte door midden (dus niet 'door de midden..'.).
Terwijl ik daar met de decoupeerzaag geladen met een metaal-zaagje lawaaiig stond te wezen, werd ik door een Iraanse buurtbewoonster aangesproken. Ze vroeg mij of ik haar wilde helpen met het opstellen van een stukje tekst. Nee, het was niet 'wie dit leest is gek', maar iets om wat spullen op Marktplaats te zetten. Het is mij opgevallen dat mensen die Arabische als moedertaal hebben, vaak het woord 'moeten' gebruiken. Dat is telkens weer even wennen voor mij. Ik heb iets tegen dat woord 'moeten'. Mijn nekhaartjes gaan dan overeind staan. Ze zei letterlijk : "Jij moet mij helpen, schrijven Hollands" Nou ja, ik moet natuurlijk helemaal niets. Maar voor mensen met die achtergrond heb ik wel begrip voor hun taalgebruik. Neemt niet weg dat ik haar wel even corrigeer. Met een glimlach.
Ik vroeg haar vanwege mijn druk bezette agenda, of er niet iemand anders was die haar kon helpen. Toen zei ze tot mijn verrassing : "Hollandse mensen geen tijd en niet aardig. U bent aardige meneer." Ik raakte even in een spagaat. Niet gek trouwens voor een AOW'er. Maar goed, ik ben toch zeker ook een Hollander. Weliswaar geen blauw geoogde kaaskop, maar wel Hollands. Maar dan iemand met wat meer kleur, die niet beroerd is om zijn medemens te helpen. Ze dacht dat ik een grapje maakte, waarmee ze blijk gaf al aardig ingeburgerd te zijn. Immers, ook veel Nederlanders geloven niet dat ik hier geboren, getogen en fiscaal kaalgeplukt ben. Aan de andere kant rekent ze me wel tot de aardige mensen. Dat streelde mijn ego. En dus maakte ik met haar een afspraak. Voordat ze weer vertrok zei ze nog even vlug : "Het is op slaapkamer..." Ik fronste mijn wenkbrauwen en dacht : "Okeeee....."
Na mijn zaagklus ben ik met de stofzuiger het plaatsje gaan ontdoen van trespazaagsel. Een wat vreemd gezicht natuurlijk, buiten bezig te zijn met de stofzuiger. Zelfs Fenna vond het raar. Ze trok een sprekende kop die zei :"Baas, jij bent en blijft een rare Chinees!" Ik vergeef het haar, ze weet niet beter want zij komt nu eenmaal uit Friesland.