 |
| Een rommelige meterkast |
De extra aansluiting in de schuur is uiteraard een spatwater dichte geworden. Geaard en wel. Ik heb maar een dubbele doos gemonteerd, al werd er slechts één gevraagd. Het was de bedoeling om op verzoek van de vrouw des huizes slechts één doos te monteren in verband met de aansluiting van een grill. Maar een extra doos bleek toch handig toen ik de heer des huizes ernaar vroeg. Terwijl moeders de kip grilt, kan meneer zijn elektrisch gereedschap toch blijven gebruiken. De belasting (watt) ervan baarde mij wel enige zorgen. De relatief kleine woning heeft een uitgebreide groepenkast. Toch was er op één groep (met aardlekvoorziening) het halve huis en de schuur aangesloten. Daarnaast hield ik vijf(!) andere groepen over.
De badkamer en de keuken hebben elk een eigen groep. De andere twee zijn voor van alles en nog wat. Erg veel voor een driekamerwoning. Het zal allemaal wel.
Het kan zijn dat tijdens het grillen van moeder en het klussen van pa een stop eruit springt. Maar goed, dan kunnen beiden nog de kip of de rollade de schuld geven. Men weet ervan en vond het goed.
Er is al een glasvezelaansluiting in de meterkast. In die kast is in de loop der jaren aardig wat verbouwd. Links en rechts zie ik lege pvc buizen, oude- en nieuwe leidingen en resten van verwijderde aansluitingen. Slordig hoor! Men wil het glasvezel in gebruik nemen. Maar daarvoor is een 230 volt contactdoos nodig. Die heb ik aangebracht door uit een bestaande grote vierkante lasdoos in de kast de spanning en aarde op te pakken. Iedereen weer blij. En dan nu nog het glasvezelmodem en het gebruiksklaar maken van de apparatuur. Ze willen de boel bekabeld hebben. Daar hebben de oudjes meer vertrouwen in, dan in dat moderne, draadloze gedoe. De klant is bij mij nog steeds koning. Als toegevoegde waarde (de koffie was uitzonderlijk lekker!) heb ik alle overbodige, oude troep verwijderd. Het liefst zou ik een paar kabels opnieuw willen aanleggen, zodat de boel wat netter oogt.