Toen ik afgelopen zomer bij haar op bezoek was, heb ik mijn verblijf als zeer bijzonder ervaren.
Ik heb toen ook gemerkt dat ik me heel gemakkelijk kan aanpassen. Al had ik wel erg veel moeite met één ding : alcohol drinken. Dat heb ik sporadisch gedaan, louter om aan de wens van mijn zeer gastvrije gastheer en -vrouw tegemoet te komen. Maar wat een sterk zelfgemaakt spul is dat zeg! Volgens mij horen op die flessen Tuica etiketten te zitten met een afbeelding voor ontploffingsgevaar.
Wat ook bijzonder was, is dat ik zowel Frans, Duits als Engels sprak. Net als 40 jaar geleden. Al ging het mij een stuk moeilijker af. Vooral als die talen in één gezelschap gebruikt werden. Ja, het is een bijzonder land. Ik ben vast van plan weer eens op bezoek te gaan. Maar dan niet alleen. Misschien als onderdeel van een trip met de camper. Of, indien eerder, met de auto en caravan. Wie weet. Hopelijk is het een mooie dag in Arad. Met al die warme mensen zal dat zeker het geval zijn.