Gistermiddag heb ik mijn stem uitgebracht. Ik wilde een blanco stem uitbrengen om zodoende de politiek haar speeltje van mijn kant te onthouden. Laten we eerlijk zijn : wat een schertsvertoning zijn die verkiezingen toch.
Toen ik het buurthuis betrad, was het vrij rustig. Het was net vijf uur in de namiddag.
Dit keer trof ik een paar opgewekte medewerkers, die mij zowaar terug groetten! Dat is vaak anders geweest. Maar dit keer kwamen ze blijkbaar niet van Bureau Halt.
Ik wilde eigenlijk een selfie maken in het hokje, maar er waren geen gordijntjes. Ik bedoel, niet alleen het stemmen ook de rest wat ik daar uitvreet is toch zeker geheim? Dus ik moest afzien van mijn grijze-muizen-gedrag.
Na overhandiging van mijn oproep en mijn id kaart kreeg ik een stembiljet uitgereikt. Blanco stemmen dus. Maar toen ik naar de stembus liep werd ik door een onzichtbare hand gedirigeerd naar het hokje. En voor ik het wist had ik het vakje van de Inwoners partij rood gekleurd. Ik stond erbij en keek ernaar. In een soort roes verliet ik het hokje en liet het biljet in de stembus vallen. Als een zombie wandelde ik naar de buitendeur. Eenmaal buiten werd ik weer wakker.
Was het omdat ik hier voor het laatst mijn stem ging uitbrengen? Of was het een hogere politieke macht, die mij dwong toch maar te kiezen? Ik weet het niet. Ik hoop maar stilletjes dat de IPL er iets zinvols mee gaat doen.