Ik zie soms ook grote honden, die er zo uitzien. Van mij mogen ze die eigenaren zo op de bon slingeren.
Maar het kan nog erger : er zijn ook mensen die op dezelfde wijze voor hun kind zorgen.
Fenna is één brok energie. Dus dat betekent dat ze veel buiten moet zijn, om te kunnen rennen. Als ze los loopt, rent ze voortdurend. Ze snuffelt wel veel en vaak, maar gewoon lopen is er niet bij. Naast de fiets, aan de lijn, moet je behoorlijk trappen om in het voor haar ideale tempo te blijven. Los naast de fiets blijft ze soms achter, om vervolgens ver vooruit te sprinten. Natuurlijk loopt ze nooit los op openbare wegen. Wel als we op de fiets door de polder rijden waar overig verkeer ontbreekt. Ze gaat niet achter andere fietsers aan en voetgangers hebben evenmin haar aandacht. Zelfs andere honden kunnen haar niet echt boeien. Er zijn momenten dat ze echt bekaf is. Dat geeft ze niet alleen aan door langzamer te lopen, maar ook door naar je broek te happen. Dan wordt het tijd voor een pauze. Gisteren hebben we haar het laatste stukje in de fietstas gezet. Dat hebben haar pleegouders ook gedaan als ze tijdens een fietstocht moe werd. Fenna blijft dan keurig zitten. Toch ga ik een leuk bakkie maken voor achterop de fiets. Kan ze ook liggend bijkomen.