Studerende kinderen

Een wandkastje bouwen voor de student

Het komt voor dat ik ouders met kinderen hoor zeggen : "Zodra ze achttien zijn, moeten ze de deur uit." En vergis je niet, er zijn mij gevallen bekend waarin op de achttiende verjaardag de koffers op de gang klaarstaan. Ongelooflijk, maar helaas al te waar.
Voor kinderen moet gezorgd worden, zo vinden wij, tot ze op eigen benen kunnen en willen staan. De Kinderbijslag was bij ons dus ook voor de zorg voor het kind : Kleding, schoeisel, school en vrije tijd. En dus niet voor een mooie helm voor pa of een rok voor moe. Het zelfde geldt voor allerlei toeslagen voor het kind.
We hebben meer in een faciliterende rol gezeten wat de opvoeding betreft. We deden een beroep op hun eigen gezonde verstand. Zo hebben wij de kinderen nooit verboden om te roken, alcohol te drinken en/of drugs te gebruiken. We hebben hen wel op de gevaren en de gevolgen gewezen. En het voorbeeld gegeven. Ouders hebben ook een voorbeeldfunctie.

We hebben zoals in veel situaties geprobeerd ze zelfstandig de juiste beslissingen te laten nemen. Aan de andere kant was en is er een serieuze belangstelling van onze kant voor hun doen en laten. Zowel in hun vrije tijd als wat hun opleiding betreft. Ontspanning en inspanning.
Open dagen van scholen bezoeken, zorgen voor voldoende financiële armslag op een aparte studierekening, het OV en ander vervoer (bijvoorbeeld een fiets) laten regelen en de benodigde studiematerialen laten aanschaffen. Het is hun studie, hun toekomst. Ergo : ze moeten veel zelf doen. Wij houden slechts een vinger aan de pols en zorgen voor een optimale studeeromgeving. Op dit moment maken we een mooie kamer met veel kastruimte en voorzieningen om te studeren. Een computernetwerk, apparatuur, bureaus enz.
En dan is het aan hen om hun best te doen. En als het goed gaat is het ook geen probleem om hen de auto en de caravan mee te geven voor een leuke vakantie. Zo lang ze de rest maar zelf betalen. Een baantje hoort er dus ook bij.