Zondagmiddag stond een aantal Honda Gold Wings bij het buurthuis hier in Haven. Ja, ja, de lente komt eraan! Het zijn imposante motoren om te zien. Toch zijn er berijders die op zo'n grote tweewieler van achteren aangereden zijn op snelwegen. De veroorzakers hadden in alle gevallen hetzelfde excuus : "Over het hoofd gezien." Knap hoor, want het zijn forse tweewielers en veel verlichting. Zelf heb ik ooit ook op een Gold Wing gereden. Dat was in de periode dat ik bezig was afscheid te nemen van mijn CB550 Super Sport. Uit zelfbescherming, want ik reed vaak te snel op dat ding, al ben ik met die motor nooit in gevaarlijke verkeerssituaties terechtgekomen. In Schoonhoven bood iemand een GL 1000 aan. Een motor uit de eerste productiejaren. Het was een kale, robuuste motor die ik voor mijn woon- werkverkeer wilde inzetten. Ik twijfelde of de motor qua gewicht niet te zwaar voor mij zou zijn. Dus maakte ik een proefrit op de bordeaux rode Honda. Ik ben toen van Schoonhoven via Lopik en Benschop naar Utrecht gereden en weer terug. De bike stuurde prima, maar toch besloot ik van de koop af te zien. Rijdend was het gewicht gereduceerd tot vrij laag. Maar in stilstand, als ik de motor naar een bepaalde plek wilde manoeuvreren -iets wat me bij diverse klanten geregeld overkwam- was de GL1000 mij veel te zwaar.
Nog steeds vind ik de kale GL 1000 de mooiste Gold Wing. De latere versies, zoals ze nu bij het buurthuis stonden, vind ik gewoonweg lelijk. Ik noem ze tupperware-bakken. Veel te log en veel te veel kunststof. Soms verdenk ik ze ervan dat ze gewoon, zonder standaard, rechtop kunnen blijven staan. Neemt niet weg dat die dingen twee wielen hebben en dus mijn interesse wekken.