Over de Knardijk -2-

 

Ik fiets onder het spoor door en maak een klimmetje naar de kruising met de Torenvalkweg. Dit keer houd ik het stuur recht en rij naar de Lage Knarsluis. Dat grote witte bouwwerk met de twee rode deuren, die vanaf de A6 te zien is. Over de sluis fiets ik naar een kunstwerk, dat veel aandacht heeft van duistere figuren op jacht naar waardevol metaal. De Tong van Lucifer steekt somber af tegen een strak blauwe lucht. Men hoopte met verlichting het vandalisme te bestrijden, maar de verlichting werd ook ontvreemd. Onderweg passeer ik wildroosters, die vreemd genoeg alleen in het fietspad liggen. De slimme beesten lopen er over het gras omheen. Of is het om fietsers even wakker te schudden?
Omdat ik het leuk wil houden en niet zeiknat thuis wil komen (de lucht achter mij werd alsmaar donkerder), besluit ik vlak na de Tong linksaf te slaan naar de Meerkoetenweg. Maar voordat ik dat doe, geniet ik nog even van het door tulpen gekleurde landschap en een slok uit mijn fles. Een eind verderop op de Knardijk had ik de Vogelweg kunnen nemen om vervolgens naar het Natuurpark te rijden. Maar dat doe ik dus niet. Dara heb ik nu geen zin in. Ik neem het bruggetje bij een kleine sluis en rij over een smal pad naar de Meerkoetenweg.