Het was mijn bedoeling om vandaag naar Amsterdam te gaan. Ik zou dan mijn OV kaart gaan inwijden. Vanmorgen werd ik er aan herinnerd, dat vandaag de hoofdstad volstroomt met fans van Chelsea en Benfica. Tussen die Britse fans gaan lopen wil ik pas gaan doen tegen de tijd dat ik levensmoe ben. Ik overwoog nog me te mengen tussen de Portugezen, omdat veel mensen toch het verschil niet zien. Maar ja, als zo'n Portugees iets tegen mij zou zeggen, dan zou ik ondanks mijn vriendelijkheid flink de mist in kunnen gaan. Ik denk maar even terug aan die EK wedstrijd die we ooit tegen hen gespeeld hebben. Die ordinaire schoppartij, die we hebben verloren. Ach ja, schoppen en zo kunnen die zuid Europeanen veel beter dan wij. Van ons ziet de scheids het altijd. Als ik aan Benfica denk, herinner ik me ook de drie Europa cup wedstrijden van Ajax. De Amsterdammers wonnen in Portugal van het toen zeer sterke Benfica met 1-3! Schitterend. Maar thuis kregen ze met dezelfde cijfers klop. Ajax dacht de buit al binnen te hebben. Dus niet. De beslissende wedstrijd in Parijs werd door Ajax gewonnen met 3-0! Hadsikidee! Toen speelde Inge Danielsson bij Ajax in de spits. Hij scoorde twee keer. Cruyff maakte er ook een. Bij Benfica genoot ik altijd van Eusebio en keeper Costa Pereira.
Maar dat is al weer 44 jaar geleden. Ik hou maar op, want ik schrik van dat hoge aantal jaren dat inmiddels voorbij gevlogen is. Misschien donderdag naar Amsterdam. Of anders volgende week. Druk, druk, druk.