In een keer goed

Even een aai halen

Glimmende beugels

Het beest heeft zo zijn vaste stek. Op het rood witte hek langs het fietspad, bij de rotonde. Daar geniet het van het uitzicht. Soms komt de kat net aanwandelen als ik daar ben. Dan wil deze dakhaas aangehaald worden. Als ze op het hek zit springt ze soms speciaal voor die aandacht even van haar stek. Miauw! Nou, vooruit dan maar. Ik ben weliswaar geen liefhebber van katten, maar het is ook een levend wezen. En als dat mij vriendelijk benadert, dan ben ik ook niet de kwaadste. Na aangehaald te zijn gaat de kat op de rug liggen rollen. Wat dat betekent weet ik niet.
Welke dag het was weet ik ook niet meer. Bij het viaduct dat naar het Werkeiland leidt, zag ik twee mannen op de grond liggen. Ze lagen met de hoofden bij elkaar en hadden beiden reflecterende jacks aan. Ze waren aan het werk. Toen ik wat dichterbij gekomen was met mijn half gevulde vuilniszak, zag ik dat ze de beugels van de roosters die de afvoer van hemelwater afdekten aan het vervangen waren.
Ze monteerden glimmende nieuwe, waarbij de een met zijn hand onder het rooster de moer zekerde en de ander de bout erin draaide. Een klus die ik alleen zou kunnen doen, omdat ik zo'n lang smal roosterdeel even eruit zou lichten. In dit geval wisten twee dus niet meer dan een. Het jammere is dat als die twee dat zo gedaan zouden hebben, zij ook de goot even hadden kunnen schoonmaken. Nu bleef de klus beperkt tot een onnodig inspannend gebeuren waar twee mensen voor nodig waren terwijl de goot zelf vol bladeren achterbleef. Maar het kan even goed zijn, dat die mannen daar niet voor aangenomen waren.