De afgelopen jaren heb ik een aantal keren de basisschool De Sluis verzocht om de rommel rond de school eens zelf te gaan opruimen. Dat heeft slechts één keer geresulteerd in een reactie en actie. Toen besloot men de leerlingen van groep 8 naar de vuilverwerking in Noord Holland te sturen. Een educatief snoepreisje, waar de omgeving van de school niet bepaald schoner van werd. Logisch, want die leerlingen waren een paar maanden later naar het voortgezet onderwijs gegaan. Zelf geef ik de voorkeur te beginnen bij de kleintjes. Informeer hen over zwerfvuil en laat heb een keer in de week de boel opruimen. Daar heeft het milieu langer plezier van en is het leereffect bij de kinderen groter. En misschien blijvend.
Tijdens het opruimen van zwerfvuil op de parkeerplaats tegenover de school, werd ik gecomplimenteerd door een mevrouw. Ze liep van de school naar haar auto. We raakten aan de praat en toen ze hoorde van de rommel rond de school en het feit dat ik het erg jammer vind dat er niets aangedaan wordt, beloofde ze daar werk van te gaan maken.
Ik keek haar wat ongelovig aan en dacht : "Ja, ja. dat heb ik meer gehoord." Blijkbaar zag ze mijn mimiek en vervolgde ze heel stellig : "Nee, echt waar! Ik ga daar zeker direct iets mee doen! Dat beloof ik u."
We zijn inmiddels twee maanden verder en ik kan nog niet schrijven over een schonere omgeving bij de school.
.jpg)