Nadat ik aan Mike gevraagd had wat hij wilde eten, kwam hij met het voorstel een quiche te maken. "Je weet wel, zo'n taart", legde hij nog even uit. Ik ken die taarten wel, want mijn zusje Rita maakt ze ook. Natuurlijk kon ik mijn zus bellen, maar dan zou het koken zomaar met twee uur opgeschoven worden. Want als wij in gesprek raken, dan lijkt het eind zoek. Dus toch maar even achter de laptop en Google geraadpleegd. Omdat ik nog prei in huis had, heb ik achter 'quiche' ook maar 'met prei' ingetikt. Vervolgens stond mijn scherm vol met voorstellen, waarvan ik de bovenste koos.
.jpg)
Terwijl de quiche in de oven stond, hebben we (Mike kwam spontaan helpen door af te drogen!) de afwas gedaan. Dus het aanrecht was weer lekker opgeruimd en schoon. Rust in de keuken.
Na een stief halfuurtje was de quiche klaar. En we mogen beiden zeggen : hij smaakte uitstekend! Op naar de volgende quiche.