Een opstootje

Vorige week zag ik aan de overkant zoals vaker de witte auto staan, waarvan de bestuurde samen met het Vogelvrouwtje bijna dagelijks de watervogels voert. Niets aan de hand, gewoon het dagelijks ritueel. Ze zaten beiden in de auto nog na te genieten van hun gevederde vrienden. Niet veel later, toen ik weer naar buiten keek (ik was aan het koken), zag ik opeens veel mensen bijeen bij die auto. Mensen waarvan een aantal met honden. Toen wist ik eigenlijk al wat er gaande was : onenigheid; iemand zal wel een hond daar los gelaten hebben.
Als voormalig hondenbezitter weet ik dat het op die plek officieel (wat heet) niet toegestaan is honden los te laten. Tenzij de hond onder appel staat.  Het is geen officieel losloopgebied. In de tijd dat ik een hond had, liet ik hem daar sowieso nooit los, als iemand daar de watervogels aan het voeren was of tijdens de broedperiode. Een kwestie van met elkaar en de dieren rekening houden. Tenzij je het ook gewoon vindt een duik in het water nemen op een plek waar iemand zit te vissen. Dan ontstaat onenigheid.
Niet veel later was een tweetal politiewagens ter plekke om de gemoederen tot bedaren te brengen en zo te zien ook verklaringen en/of een proces-verbaal op te nemen. Naar zeggen was zelfs sprake van een handgemeen.