Hotel di Papa

In tegenstelling tot het Hotel di Mama gaat het na de overname in dit hotel anders aan toe. Deze alleenstaande vader heeft als vuistregel is : wat je schoon aantreft, laat je ook weer schoon achter. Of dat de huiskamer, de keuken, het toilet of de badkamer betreft, maakt niet uit. Als uitzondering is er het wasgoed. Maar dan alleen als dat spul in de wasmand ligt en niet ergens onder een bed of in een tas. Je eigen slaapkamer houd je zelf maar schoon. Oké, tot op zekere hoogte. Ik leg een schoon onderlaken en overtrek met kussenslopen klaar. En ik zeem de ramen. De rest doe je maar zelf.
Een kind kan de was doen, want echt daar is helemaal niets moeilijks aan. Wasgoed sorteren, in de machine proppen, deurtje sluiten, juiste wasmiddel en wasverzachter in de juiste laatjes, programmaknop in de goede stand en op AAN drukken. Zo, die draait bijna twee uur. En mocht je dit niet weten, er hangt een keurige handleiding bij de machine in Jip en Janneke taal.
Strijken doe ik zelf. Louter omdat ik soms wat overbezorgd ben. Ik zie het al gebeuren dat onder het strijken zijn smartphone piept. Staat ie opeens met de strijkbout tegen zijn oor. En dat wil ik als bezorgde vader niet op mijn geweten hebben.
En dan het eten. Het kan niet zo zijn, dat als ik de hele dag gewerkt heb, ik ook nog moet gaan koken. Ben jij betoeterd! Nee. Een kwestie van : hier heb je geld en zorg voor het eten. En dan niet naar de Chinees of snackbar, maar K-O-K-E-N. Tenzij je mij wilt trakteren van je eigen geld. En tot slot : een feestje is pas afgelopen als de boel weer keurig opgeruimd is.
In mijn hotel leer je voor jezelf te zorgen, zodat je straks echt op eigen benen kunt staan en weet wat het huishouden inhoudt. Dan bedenk je je tien keer voordat je er een bende van maakt. En het scheelt papa zeeën van tijd.