Hé Willem, koffie?!

Koken, niet opwarmen

Bij het buurthuis aanbeland tijdens het opruimen van zwerfvuil, hoor ik : "Hé Willem!! Koffie?!" Als ik vervolgens omkijk zie ik iemand in de deuropening staan. De ene keer is het de beheerder en de andere keer Hans. De eerste ken ik van het over en weer groeten, als hij rond kwart voor negen aan komt fietsen om aan de slag te gaan in De Windhoek. Hans ken ik via Welzijn vanwege onze hulp aan ouderen hier in de wijk.
We praten onder de koffie even bij. In het buurthuis wordt tegenwoordig ook ontbijt geserveerd. Twee maal per week. Als mijn geheugen mij niet in de steek laat, dan is dat op de maandag en donderdagochtend. Buiten dit soort koffiepauzes om kom ik nauwelijks in het buurthuis. Hooguit om even met Hans het nieuws rond de ouderen de revue te laten passeren. Laatst twijfelde ik even, of ik toch niet vaker langs moet komen. Ik hoorde namelijk iemand praten over kookles in het buurthuis. Het was een verhaal over wachttijden bij de magnetron, om kant en klare etenswaren op te warmen! Huh?! Daar kreeg ik het even benauwd van. Tijd om de frisse lucht weer op te zoeken. Bedankt voor de koffie, mensen!