Goed voorbeeld

doet volgen. Slechte trouwens ook, helaas. Ik zag hoe premier Rutte zijn toespraakje over het verbod op handen schudden afsloot : met het schudden van de hand. Haha! Het geeft weer eens aan hoe het met de betrokkenheid van zijn eigen woorden gesteld is. Nu ik er zo over nadenk, had hij aan het eind van zijn spiekbriefje met grote letters schrijven : geef een schop of een elleboog! Niet dus. Ik heb menig presentatie gegeven, maar de afsluiting vond ik altijd erg belangrijk. Die boodschap moest bij de toehoorders nagalmen.

Ik ben aangenaam verrast met de excuses die onze koning W.A. heeft gemaakt aan Indonesië over het optreden van ons landje ten tijde van de politionele acties (vond men eind jaren 40 beter klinken dan oorlog). Nu zijn er ongetwijfeld mensen die reageren met (op z'n Hollands) : "Maar hullie (of hun) deden het ook!" Dat is ook zo. Aan Indonesische kant zijn ook veel oorlogsmisdaden begaan. Maar ik vind het belangrijk eerst bij jezelf te raden te gaan en je eigen fouten toe te geven. Ik hoop dat de zeg maar rustig historische excuses het startsein zullen zijn om de zeer oude beloftes en schulden in te lossen met betrekking tot de Indische Nederlanders.