dinsdag 10 maart 2020

Een politiek proces

Toen meneer Kuzu (politieke partij Denk) de Nederlandse militairen van moord beschuldigde, omdat er bij een luchtaanval ook veel burgers omgekomen zijn, stonden velen op hun achterste benen; hoe haalde Kuzu het in zijn hoofd; het is daar toch oorlog!
Er was geen oorlog toen in 1988 een Amerikaans oorlogsschip ver van huis varend in de Perzische Golf het Iraans passagiersvliegtuig IR-655 uit de lucht schoot. Een foutje. Net zoals in Iran begin dit jaar waar een Oekraïens passagiersvliegtuig per ongeluk neergehaald werd door een Iraanse raket. Er zijn met name in het Midden Oosten meer burgertoestellen uit de lucht geschoten, per ongeluk en met opzet.
In geen van de gevallen waarin sprake is van menselijk falen (een fout / vergissing), is gesproken over moord of een moordaanslag. De fouten betroffen niet alleen het afschieten van raketten, maar ook het laten vliegen boven oorlogsgebied.
Vlucht MH17 heeft men boven oorlogsgebied laten vliegen. Het toestel is helaas neergehaald. Ik kan me niet voorstellen, dat Oekraïense verzetsstrijders daar opgewonden zaten te wachten op de komst van een passagiersvliegtuig. Wel op vliegtuigen van het Oekraïens leger. Dat blijkt ook uit de reacties vlak na de ramp. En toch hanteert men in dit geval geen doodslag, maar moord. Dat laatste kan ik me indenken indien iemand een bom aan boord van MH17 geplaatst had. Dan zou van een gerichte aanval sprake zijn geweest.
Als men een bus met toeristen willens en wetend door een mijnenveld laat rijden, dan moet je niet op zoek gaan naar degene die de ontplofte mijnen gelegd heeft. Ik ben nog steeds van mening, dat degenen die het toestel over het Donetsk gebied heeft laten vliegen de hoofdschuldigen zijn.