Er was een vaste cyclus van eten, school, spelen en naar bed gaan. Gewoon was het om met z'n allen aan tafel te zitten en samen de boel op te ruimen en de afwas te doen. Op school zat ik met bijna 30 andere kinderen in een klas. De leraar / lerares was de baas en het was stil.
Een ongeluk op straat gebeurde, omdat auto's het straatbeeld nog niet vulden. Dus werden we soms verrast door zo'n voertuig. Voor de kids was er alleen op de woensdag- en zaterdagmiddag een uurtje tv. De rest zagen we buiten. Mijn mamma staarde niet naar een schermpje, maar was er voor ons. Ze hoefde ook niet op kleinkinderen te passen. Er was geen fast food, wel aardappeltjes met groenten. En fruit. En een stukje vlees voor de kostwinner. Het nieuws hoefden we niet te controleren op juistheid. Ik kon later geld verdienen door deskundig te zijn. Ik hoefde daarvoor geen mensen op te lichten of te frauderen. Aan scoren was geen behoefte.
Er was een tijd, dat men zei dat het vroeger niet beter was. Maar die tijd ligt inmiddels ver achter mij.
Toch moet ik met mijn tijd meegaan. Maar wat is wijsheid? Ik gebruik nog steeds geen smartphone. Ik blow ook niet en xtc en andere geestverruimende pilletjes slik ik ook niet. Ik geef tijdig richting aan als ik links of rechtsaf wil en mijn fiets heeft verlichting die werkt. Over het ziekenfonds zeg ik maar niets. Wat mij betreft : vroeger was het inderdaad gewoon veel beter. Ik houd het maar bij hoe we het vroeger deden.