Gisteren kon ik het niet laten. Rijdend over de A44 zie ik telkens de mij bekende watertoren staan, vlak voor afrit 4. Die watertoren ben ik als tiener op mijn fiets vaak gepasseerd. Op weg naar de bollenschuur, om daar in de schoolvakantie bloembollen te gaan pellen. Dat was een leuke en vooral gezellige bezigheid. Tenminste, als je niet in een soort fabriekscultuur terecht kwam. Want die bestond ook in sommige bloembollenbedrijven. Dat was sec pellen. Niet praten, lachen en zelfs naar de wc gaan was strak geregeld. Net als op de lagere school, was sprake van een streng regime. Dus in zo'n schuur heb ik slechts een dag of wat gepeld. Daarna was het : Weg wezen!
We vertrokken 's morgens vroeg vanuit Leiderdorp op de fiets richting Sassenheim. Drinken en lunchpakketje onder de snelbinders achterop. Via de Leidse singels richting het station en dan naar Oegstgeest. Recht op Warmond aan en vlak voor Warmond linksaf langs de vaart. Verder weet ik het niet meer, maar we reden dan onder de A44 door en langs de watertoren. Aan die smalle weg was o.a. een koekfabriek, Ravensberger, gevestigd. Wat rook het daar heerlijk! In die omgeving bevonden zich de bedrijven, waar ik samen met mijn broers en zus menige bollenmand gevuld heb. De weg is totaal veranderd. Het is daar een industrieterrein geworden. De watertoren staat te huur als kantoorruimte. Voor bedrijven die graag hoog van de toren blazen met personeel dat geen last heeft van straling van zendmasten. Ik heb van de oude situatie (bijna 50 jaar geleden) niets terug kunnen vinden. Alleen de watertoren en de (gemoderniseerde) tunnel onder de A44 door. Een volgende keer maar eens daar op de fiets stappen.