Plasticafval

Tegen het grof afval

Bij de bushalte wacht een mevrouw. We groeten elkaar als ik daar aangekomen ben met mijn vuilniszak en grijper. "Wat een rommel hè meneer?", verzucht ze. Wijzend naar de bank zegt ze : "Ik heb net een paar lege blikjes en twee lege koffiebekers in de prullenbak gegooid. Die hangt nog geen vijf meter verderop, maar dat is tegenwoordig een enorme afstand."
Daarna begint ze over de plasticcontainer, die inmiddels weer tjokvol is. "Waarom legen ze die niet vaker? Nu ligt dat plastic op straat", zegt ze verontwaardigd. Ze vertelt dat in een andere plaats gratis zakken gehaald kon worden bij en supermarkt. Zakken om plasticafval in te doen. Het valt haar tegen dat men die hier in Lelystad moet kopen.
Ze werpt een blik over mijn schouder en ziet de bus naderen. "Nou meneer, ik hoop dat het zo schoon blijft!", zegt ze terwijl ze positie kiest bij de halte.
Afgelopen vrijdag kwam ik een mevrouw in een scootmobiel tegen in de wijk Schouw. Ze raapte met een grijper plastic op. Ik sprak haar spontaan aan en complimenteerde haar met het opruimwerk. "Ik pak alleen maar plastic, want dat verteert niet", verontschuldigde ze zich. Ter plekke lag behoorlijk wat ander zwerfvuil, maar dat liet ze liggen. "Alle beetjes helpen", reageerde ik. Ze woont in de Jol en lijkt dus wat verdwaald. Maar dat is niet zo. Ze vertelde dat ze op allerlei plekken plastic opruimt. Toen ik haar vertelde dat ik ook op andere plekken opruim, zoals langs de Oostvaardersdijk, vroeg ze : "Vernielt u dan het riet?" Ze is net als ik ook begaan met de natuur.