Vorig jaar berichtte de afdeling Communicatie van het Waterschap Zuiderzeeland, dat een oud hevelhuisje gerestaureerd en zo bewaard voor de volgende generaties zou worden. Zelfs ik, cultuurbarbaar bij uitstek, was daar blij mee. Vooral omdat hier in Flevoland alles wat enigszins te maken heeft met haar verleden, om mij onbelangrijke redenen (=geld) moet verdwijnen.
Maar deze week kwam uit het dure,luxe ingerichte complex van het Waterschap een ander geluid : Het stukje geschiedenis op de IJsselmeerdijk wordt toch gesloopt. Restauratie gaat te veel geld kosten, aldus de afdeling Communicatie. Toen ik dit nieuws vernam dacht ik gelijk : eerst denken, dan pas doen. Maar bij het Waterschap doet men graag dingen. Soms tamelijk rücksichtlos.
Het Waterschap wil na de sloop een of ander staalconstructie op die plek neerzetten met waarschijnlijk een bordje met de tekst : "Hier stond iets heel moois, een stukje historie van Flevoland. Een hevelhuisje, dat water pompte naar de viskwekerijen. Dat nostalgisch huisje hebben wij, Waterschap Zuiderzeeland, afgebroken."