.jpg)
Voor het dichtplakken van de loempia's heb ik maar een beetje beslag gemaakt van tarwebloem. De (diepgevroren) vellen zijn vrij sterk. Het vullen en opvouwen had veel weg van kleuterschoolwerk. Het deed me ook denken aan de jaren 80 toen we de Indo King als klant hadden. Bij dat bedrijf zaten honderden vrouwen in een grote hal loempia's, vlammetjes en andere snacks te vouwen.
Ik twijfelde of ik de loempia's in de frituurpan of in een wok zou bakken. Het kon zijn dat zo'n velletje kapot zou gaan en dan lag de vulling in de pan. Ik heb toch maar de frituurpan gepakt en de loempia's bleven heel. Lekker goudbruin gebakken en daarna met wat chilisaus geproefd. Ik bedoel helemaal opgegeten. Twee zelfs. Oef! Ze smaakten ook zo heerlijk.