|
Groningen (west) |
Zaterdagochtend, rond een uur of negen, ben over mistige wegen naar mijn tante Pieng gereden. Via de A6, passeerde ik de rampzalige Ketelbrug. Afgelopen weken zijn de brugdekken vervangen, maar of die het aantal ongelukken en storingen zullen gaan doen verminderen is nog maar de vraag. Het schijnt dat zo'n brug slimmer moet zijn dan de mens die hem bedient, anders gaat het fout. Ik kwam er heelhuids overheen. Achter mij reed een lesauto, waarvan de leerlinge niet bepaald zeker van haar zaak was. Ze reed nogal slingerend, ging opeens op de linker baan rijden en bleef daar lang hangen en stuurde na zo'n vijf minuten zonder mij in te halen weer terug naar rechts. Haar stuurbewegingen waren tamelijk hoekig. Ze reed een paar keer met twee wielen over de vluchtstrook en over de middenstreep. Uiteindelijk begon ze aan een inhaalmanoeuvre en schroefde de snelheid van 100 op naar zo'n 120 km/uur. Ik vond het bedenkelijk. Ik bedoel ze reed vrij onzeker en zwalkend en om dan nota bene in de mist zo hard te gaan rijden, dat is in mijn beleving niet slim voor iemand die zo onzeker rijdt. Wat ook niet slim is, is om met dit mistige weer te gaan bumperkleven of geen verlichting te voeren. En dat waren er nogal wat.
Voorbij Joure was het zicht vrij normaal. De zon probeerde door te breken toen de A7 richting Groningen nam. Luisterend naar The Traveling Wilburys en John Fogarty bereikte ik veilig Groningen, waar ik de A28 nam. Een kort stukje maar, want bij de afslag Haren verliet ik de snelweg.