Gistermiddag besloot ik een stukje te gaan wandelen. Ik voelde me daar goed genoeg voor. 's Morgen had ik de GFT kliko's naar de straatkant gerold en ik stond niet te hijgen, zweten en/of te puffen. Dus vandaar. Ik koos bewust voor letterlijk een blokje om. Voorzichtigheid blijft geboden. Het is vaker voorgekomen, dat ik me 's morgens goed voel, om niet veel alter de man met de hamer tegen te komen.
Tijdens het blokje om merkte ik dat ik weer terug bij AF ben. Ik doel dan op mijn conditie nadat Fenna ingeslapen was. Naarmate ik ouder word lijkt mijn incasseringsvermogen af te nemen. Alle herstel duurt ook langer dan voorheen. Ik heb zo'n vier dagen niet gewandeld en weg is alles wat ik meende te hebben opgebouwd. Die gewaarwording heeft gelukkig een positief effect op mij. Hij spoorde mij aan om vanmorgen weer te gaan wandelen, maar dan over een langere afstand. Zo doe ik dat dan. Het is net als met de sport. Als we met volleybal een set verloren hadden, gingen we weer voor winst in de volgende. Zo leerde ik teleurstellingen snel te verwerken; opkrabbelen en verdergaan. Helaas lukte mij dat gedurende een bepaalde periode niet meer. Ik was moe van het opkrabbelen en had geen aandacht geschonken aan de opgelopen schade. Maar dat was dus een heel andere situatie dan een griepaanval. Ik ben terug bij AF en ga opnieuw beginnen.
Het is vrijdagochtend. Dit keer moet de Koffietafel het doen zonder Sonja. Ze is er niet onrustig onder. Ze heeft leren delegeren. EN je weet : delegeren doe je als je vertrouwen hebt. Delegeren is iets anders dan afschuiven. Het woord 'afschuiven' heeft een negatieve lading.