Ofwel : een retourtje loods. Ik ben niet in optimale conditie. Ik merkte het vanmorgen toen ik opstond. De griep waart hier in huis rond. Hoewel ik tijdig voorzorgsmaatregelen getroffen heb, heb ik inmiddels de kriebels in mijn keel gekregen. Ik kuch ook geregeld. Nou, dat kan dus weer wat worden. Aan de andere kant : het is maar tijdelijk. Om het ergste voor te zijn, ben ik vanmorgen naar de loods gereden. Niet op mijn trouwe fiets, maar met de Matrix. Ik wilde de rabatdelen ophalen.
In de loods aangekomen, heb ik maar eerst de rabat in de auto gelegd, nadat ik de rugleuning van de bank en die van de passagiersstoel neergeklapt had. Omdat de rabat zo'n 2,4 meter lang is, moest ik ze op het dashboard leggen. Niet zomaar, hoor. Ik heb op het dashboard zo'n big shopper gelegd en de uiteinden van de rabat daarin laten vallen. De rugleuningen heb ik afgedekt met een groot stuk zeil.
Er was weer het nodige aan afval gedropt. Van een klus van gisteren. Grote kartonnen dozen met piepschuim, een cv ketel (voor de sloop) en afval van materialen. Ik heb de hele mikmak opgeruimd. De ketel ga ik later demonteren.
Ter afronding van mijn bliksembezoekje heb ik nog even de bezem over de vloer gehaald en ben toen weer huiswaarts gereden. Daar heb ik de rabat onder de overkapping gelegd. Daar moeten ze acclimatiseren, voordat ik ze ga gebruiken voor het huisje. Bij het huisje is er geen mogelijkheid om ze op te slaan zonder dat ze nat of gejat worden. Al moet ik bekennen, dat daar nauwelijks sprake is van criminaliteit.
Ik was voor 10.30 uur weer thuis in de ziekenboeg.