Weer die selectieve verontwaardiging. Omdat Navalny een Rus is die zich tegen o.a. het regime daar verzet, krijgt hij veel aandacht. Omdat Assange zich tegen het Amerikaans regime verzet, niet. He tis maar ent hoe het de mens uitkomt. In feite zou men moeten uitgaan van onrecht en niet van politieke voorkeur. Meneer Navalny was ook niet bepaald een net persoon wat zijn daden betreft. Maar dat wil men liever niet weten of horen. Op dezelfde manier wordt er naar iemand als Obama gekeken. O is de president die de meeste bommen in andere landen heeft laten vallen. Hij kreeg desondanks een Nobelprijs.
De volkerenmoord op de Palestijnen is ook een voorbeeld van de selectieve verontwaardiging. Oeigoeren in een Chinees kamp opsluiten krijgt volop nieuws. Maar Palestijnen in een kamp genaamd Gaza opsluiten niet.
Poetin wordt afgeschilderd als een moordenaar. Er zijn veel westerse presidenten en leiders (de EU landen vertegenwoordigd door Von der Leyen) die veel meer slachtoffers gemaakt hebben; miljoenen! Ik hoef enkel te kijken naar het aantal landen dat door Rusland binnengevallen is en dat aantal van Amerika en zijn bondgenoten. Dat aantal zegt meer dan genoeg.
