Vanmorgen zou ik voor iemand een tuinhek repareren. Ze kreeg het niet meer open, omdat de deur de grond raakte. Het regende hier, dus heb ik me weliswaar gemeld maar nog niets gedaan. Mevrouw wilde per se niet, dat ik in de regen aan de slag zou gaan. Het was inmiddels bijna opgehouden met echt regenen. Het miezerde slechts. Ik had mijn regenkleding aan. Ze vond toch dat ik moest wachten tot het echt droog is. Dat is volgens de weersverwachting vanmiddag het geval. Dus moest ik me beperken tot een kop koffie en weer een gezellig praatje.
Om niet afhankelijk te zijn van haar aanwezigheid, heb ik haar de sleutel van de tuindeur gevraagd. Dan kon ik op elk willekeurig moment aan de slag. Dan hoeft ze niet thuis te zijn. Ze vond het een goed idee en gaf mij de sleutel mee toen ik weer vertrok. Thuis had ik 's morgens al wat hout op maat gezaagd. Dat is bedoeld om de 'deurpost' wat meer stevigheid te geven. De deur zit niet in een sponning maar hangt aan de paal. Die paal is in de loop der jaren wat scheefgetrokken door het gewicht van de deur. Naast de paal waaraan de deur met scharnieren vastgezet is, bevindt zich een andere paal. Die paal is via een andere paal indirect met een bovenlegger aan de schuur van de buren verbonden. Dus die 2e paal, een onderdeel van het 'kozijn' van de tuindeur van de buren, staat wel stevig.
Helaas kan ik boven de tuindeur geen bovenlegger maken. De beide palen, links en rechts, zijn namelijk korter dan de deur. He tis een wat vreemde constructie. De tuindeur staat niet in het verlengde van die van de buren. De deur staat een halve meter naar binnen en zodoende op zichzelf.
's Middags, toen het echt droog was, ben ik aan de slag gegaan. Ik heb de deur verwijderd door de drie scharnieren los te schroeven van de paal. De paal heb ik daarna met het eerder gezaagde hout aan de paal ernaast geschroefd. De oude verbindingsstukken (geel omcirkeld) waren rot. Daarna heb ik de deur op wat balkjes gezet, zodat hij meer speling heeft ten opzichte van het tuinpad. Door de deur in het slot te laten vallen kon ik hem mooi recht en wat hoger plaatsen door de scharnieren opnieuw in de verstevigde paal te schroeven.
Tijdens het opnieuw ophangen van de deur, zag ik dat ie voorbij de paal met de slotplaat draaide. Zodoende komt er spanning op de scharnieren. Om dat tegen te gaan heb ik een stootrandje aangebracht. Als de deur egsloten wordt, valt ie nu mooi met het slot voor de slotplaat. Daarna heb ik even de deur getest en het resultaat laten zien aan de eigenaresse. Ze is er blij mee. Ik was ne top tijd klaar, want het begon weer te regenen. Dus heb ik geen foto gemaakt van het eindresultaat.